Prusya Kralı Friedrich, Potsdam Ormanları’nda gezinirken bir değirmenin bulunduğu tepenin yanındaki başka bir tepe üzerinde durur ve değirmeni satın alarak yerine şanına yakışır muhteşem bir saray yaptırmak ister. Hemen yardımcıları değirmenin sahibini bulur ve araziyi değirmenle birlikte kendisinden almak isterler. Ancak değirmenci araziyi vermeye razı olmaz. Bunun üzerine askerler değirmenciyi kralın huzuruna çıkarırlar.
Kral, değirmenciye bakar. “Arazine bir saray yaptırmak istiyorum” der. İkna etmek için önce değirmene değerinin kat kat üstünde bir meblağ ödemeyi teklif eder. Fakat değirmenci, kral ne kadar para verirse versin, bu satışa bir türlü razı olmaz. Kral, teklif ettiği onca paraya rağmen değirmeni satın alamayınca sinirlenir ve “Sen benim Prusya Kralı Friedrich olduğumu bilmiyor musun yoksa?” diye gürler. Değirmenci hiç alttan almaz. “Biliyorum” der. “Senin kral olduğunu biliyorum. Ama ben de bu değirmenin ve arazinin sahibiyim” der. Kral iyice köpürür ve “Madem benim kim olduğumu biliyorsun, o halde zorla alabileceğimi de biliyor olmalısın. Bakalım o zaman ne yapacaksın? Benim binlerce askerim var. Senin kimin var?” der. Değirmenci bu söz üzerine hiç telaşa düşmeden tarihe geçen o ünlü sözü söyler: “Berlin’de hakimler var. Ben de onlara güveniyorum.” der. İşte, bu “Berlin’de hâkimler var” sözü artık Avrupa Birliği’nde ‘adaletin simgesi’ olarak kullanılan bir deyiş hâlini almış.
Yıllar geçmiş ve sporda hâkimlerin yerini hakemler almış. Artık endüstriyel futbolda milyar Euro’luk bütçeleri yöneten bir hakem en az bir hakim kadar önemli. Örneğin Türkiye Süper(!) Ligi çeviren bir profesyonel hakem aylık 132,000 TL; Artı 4 hafta maç ortalaması toplam 250,000 TL ve yolluk gıda yardımı ıvır zıvır 10,000 TL civarı; VAR uygulaması maç başı 151,000 TL; Artı Şampiyonlar Ligi maç başı 5750 Euro ve 600 Euro harcırah; Varsa Dünya Kupası’na ayak’bastı parası 57,000 Euro filân kapak; Bizim adamların aldığı ücret mi? Boşverin; ‘Hakeme renga (Tuzla kurutulmuş çiğ balık)’ ve üstü kalsın ve de yazıklar olsun.
