Arjantin’in millî kahramanı ve de efsâne futbolcusu Matias Jesus Almeyda; “Biz futbolun sahte dünyasının içindeyiz. Bu tamamen düzmece bir dünya. Bizlere, basit bir oyun oynamamız için milyon dolarlar veriyorlar, ama biz sadece sistemin devam etmesi için kendini satan köleleriz. Ben sadece futbolcu Almeyda değilim. Ben bir babayım, bir insanım, bir çiftçiyim. Ve futbolun içinde kaldığım her gün gerçek Almeyda’dan uzaklaşıp kişiliğimi yitiriyorum” demiş bir röportajında.
“Vay guzzum vay” dedim ben de içimden ilgili yazıyı okurken. “Para sizde, şan sizde, şöhret sizde, geleceğe ilişkin kaygısızlık sizde, gelecek garantisi de sizde” diyen bir baba ve bir çiftçiye ne buyrulur veya nasıl meram anlatılır ki!
Diğer bir efsâne ki tüm zamanların açık arta en iyi futbolcusu rahmetli Maradona ise tam karşıt bir görüş olarak “İşimiz çok zor” diye mızmızlanan futbolcularına şöyle demiş; “Sabahın ilk ışıklarından, son ışıklarına kadar eve ekmek götürmek için çalışan, hiçbir gelecek garantisi olmayan birinin işi çok zordur, hem de çok” diye de konuyu bağlayıvermiş.
E başka? Arjantin eski başbakanı Juan Peron ise; “Artık hepimiz işçiyiz. Ortak düşmanlarımızın karşısında duracağız. Fakirlik, sosyal eşitsizlik. Endüstrilerimize yapılan yurt dışı müdahaleler bitecek. Ortak amaçlarımızı yakalamalıyız, özgürlüğümüzü, benliğimizi ve gururumuzu. Dünyaya bu mükemmel ülkenin uyanmaya başladığını gösterelim” demiş bir konuşmasında. Eee, ee’si son söz de bana kalıyor; Çok ağlama Arjantin, “Şükür” de. Beterin de beteri var, tıpkı KKTC gibi. Yakında bayrağımızdaki iki şerit ve ay-yıldızımız gider, geriye sadece beyaz bir iflas bayrağı kalır. Ha gayret.
