“Asil Köylü” yetmez Erbil Arkın

Erbil Arkın’ı hiç tanımam desem yeri.

Ki zaten sermaye ile içli dışlılığı sevmem, tasvip de etmem.

Ve lakin ARUCAD için tebrik etmiştim.

Sant kaygısı hiçleşen bir ülkede sanatı savunuyordu.

İşte şimdi Erbil Arkın tartışılıyor.

Etliye, sütlüye karışmayan Arkın bir kesimin hedefi.

Ama artık burda herşey, cephelerle hayat buluyor.

Sevenler/sevmeyenler, onaylayanlar/onaylamayanlar.

Konu heykel.

Hani Avrupa’da gördüğümüzde selfie çekip, Kıbrıs’ta ise hiç rastlamadığımız.

Konu ASİL KÖYLÜ.

******

Erbil Arkın 40 metrelik heykeli bir ruh olarak tanımlıyor.

Geçmişi yad etmek, ataları onurlandırmak olarak bakıyor.

Olayı, ayrıca heykel sebepli tanıtım olarak da değerlendiriyor.

Finansmanı bizden diyor.

Bitince gelirler ise Girne Belediyesi’ne diye ekliyor.

Belli ki Arkın proje ile duygusal bağ da kurmuş.

Ve kamuoyundan anlaşılmayı talep ediyor.

Bu Erbil Arkın cephesi elbette.

*****

Hayır cephesi başka bir matematikte.

Doğaya hançer olacak diyorlar.

Güç, ego ve para sembolü diye ideolojik bir bakış var.

Olayı küstahlık olarak değerlendiriyorlar.

Ve 174 dönümlük arazide tek bir ağaç bile heykele kurban edilemez diyorlar.

Bu da kısaca   HAYIR’cı cephe.

******

Önce HAYIRCI arkadaşlara hatırlatmak lazım.

Medici Ailesini bilir misiniz?

Mediciler de çok zengindi.

O günlerin en büyük sermayesi idi.

Ama bir detay var hatırlatayım.

Mediciler Rönesans’ı başlatan zenginlerdi.

Ki ekleyelim.

İnsanoğluna sanatı bahşeden her zaman sermaye olmuştur.

Bu arada Eiffel Kulesi var ya!

Hani görüp hayran olduğumuz.

İlk yapıldığı zaman demir yığını Paris silüetini bozdu diye ayağa kalkılmıştı.

Bu demir yığını da ne denmişti.

Ve sökülme kararı alındı.

Ancak sökülmesi zor olduğundan yerinde kaldı.

Ve bugün Paris’in sembolü.

*****

Hasılıkelam diyeceğim şu:

Sanatı sevelim arkadaşlar.

Sanat ufuk açar, vizyon geliştirir.

Ve kanaatim  Asil Köylü derhal yapılmalı.

Hatta yetmez bir heykel.

Erbil Arkın cesaretlendirilmeli.

Kentlerimizi de, meydanlarımızı da donatmalı.

Bu halk sanatla artık tanışmalı.

Ve bu tanışmaya Erbil Arkın vesile olacaksa şayet.

Değil Arkın’ı dışlamak, Arkın’a plaket verilmeli.

Daha çok yap diye teşvik edilmeli.

*****

Soz sözüm de Erbil Arkın’a.

Sanatı düşünmekten vazgeçme Erbil Arkın.

Sanat kaygılı yaşamaktan da vazgeçme.

Er yada geç anlaşılacaksın.

Malum sanatın kaderi hep geç anlaşılmaktır.