Yazılı yapılan basın açıklamasında Koordinatörler Hristos Efthimiu ve Erbay Akansoy, Avrupa Parlamentosu’nu Kıbrıs’taki kayıp şahıslar meselesine ilişkin geçmiş kararlarını hatırlamaya ve her iki toplumun kurbanlarını anmak için ortak bir anıt inşa edilmesi yönünde adım atmaya çağırdı.
Açıklamada, 2005’te yayımlanan ve her iki toplumun da kabul ettiği kayıp listesinde 1510 Kıbrıslı Rum ve 492 Kıbrıslı Türk bulunduğu, bugüne dek 761 Rum ve 296 Türk kaybın kimliğinin belirlendiği hatırlatıldı.
Açıklamanın tamamı ise şu şekilde:
1963-1974 yılları arasında kaybolan şahıslar, çatışma ve savaş mağdurlarının yakınlarının iki toplumlu derneği “Birlikte Başarabiliriz” derneği, Avrupa Parlamentosu üyesi Mihalis Hacıpandelas’ın, “1974 Türk işgalinde kaybolan kişilerin kurbanlarını anmak için bir anıt inşa etmek” üzere hazırladığı 2026 bütçe değişikliğinin Avrupa Parlamentosu’nda %71 çoğunlukla kabul edildiğini “gururla duyurmasından” büyük bir öfke ve hayal kırıklığı duymuştur. Avrupa Parlamentosu üyesi, “… Avrupa Parlamentosu’nda inşa edilecek anıt, tüm Avrupalılar için anma, farkındalık ve tarihsel gerçeğin sembolü olacaktır” demiş ve bu değişikliğe Avrupa Parlamentosu’nun Kıbrıslı altı milletvekilinin tümü de evet oyu vermiştir.
Bundan 20 sene önce, 2005 yılında, Kıbrıs Kayıp Şahıslar Komitesi (KŞK), 2002 kaybın, 1510’unun Kıbrıslı Rum ve 492’sinin Kıbrıslı Türk olmak üzere 1963-64 ve 1974 yılları arasında kaybolan şahısların listesini yayımladı. Bu liste her iki toplum tarafından kabul edildi ve Kıbrıs Cumhuriyeti Resmi Gazetesi’nde yayımlandı. O zamandan beridir, Avrupa Birliği tarafından ortaklaşa finanse edilen KŞK, 761 Kıbrıslı Rum ve 296 Kıbrıslı Türk’ü gömülü bulundukları yerlerden çıkarmış ve kimliklerini tespit etmiştir. Hacıpandelas, “tarihsel gerçek”ten bahsetse de gerçeğin sadece bir kısmını kullanarak gerçeği deforme etmeye çalışmıştır ki bu bizler açısından yalan söylemekten farksız ve dahası daha tehlikeli ve kötücül bir yaklaşım olarak değerlendirilmektedir.
2006 yılında kurulan kayıp yakınlarının iki toplumlu derneği “Birlikte Başarabiliriz”, her iki taraftan kayıp yakınlarını bir araya getirerek, sevdiklerini aramak için birlikte çalışmakta, acıları paylaşmakta ve anlayış ve dostluğu teşvik etmektedir. Kayıp yakınları, toplumun geneline geçmişteki şiddetin temel gerçeği hakkında bilgi vermek için birlikte çalışmaktadır. 1963-1974 yılları arasında her iki taraf da korkunç suçlar işledi ve bu da her iki tarafa da büyük acı verdi. Tarihsel gerçek budur.
2012 yılında Avrupa Parlamentosu, kişisel trajedilerini barış ve uzlaşma için çalışmaya dönüştürdükleri için kuruluşumuzun kurucu üyeleri Petros Suppuris ve Hüseyin Akansoy’u Avrupa Yurttaşlık Ödülü’ne layık görerek onurlandırdı. Petros Suppuris, Palekitire’deki toplu katliamda neredeyse tüm ailesini kaybetmiş, Hüseyin Akansoy ise Ağustos 1974’te Kıbrıslı Rum aşırı sağcıları tarafından Muratağa, Sandallar ve Atlılar’da gerçekleştirilen toplu katliamda ailesinden, toplam 30 kişiyi kaybetmiştir. 2014 yılında, araştırmacı gazeteci ve kuruluşumuzun kurucu üyesi Sevgül Uludağ da, kayıp olan Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Türkleri aramaya yönelik 2001 yılından bu yana sürdürdüğü çalışmaları nedeniyle AP tarafından Avrupa Yurttaşlık Ödülü’ne layık görüldü. 2016 yılında, Avrupa Parlamentosu eski üyesi Takis Hacıyeorgiu’nun daveti üzerine derneğimizin de katıldığı Brüksel’deki KŞK (CMP) kitap tanıtımında, dönemin Avrupa Parlamentosu Başkanı Martin Schultz, her iki tarafın işlediği suçları ve barış ve uzlaşma yolunda kayıp kişileri bulmak için iki toplumlu çalışmanın önemini açıkça dile getirmiştir.
Bu nedenle, Avrupa Parlamentosu Kıbrıs’taki kayıp sorunu ve yapılan çalışmanın iki toplumlu niteliğinin farkındadır ve Kıbrıs’taki siyasi sistem de öyle. Her iki tarafın işlediği korkunç suçlarla ilgili gerçeği gizlemek ve Kıbrıslı Türk kayıpların varlığını inkar etmek başlı başına bir suçtur.
KŞK’yı, kayıp şahıslarla ilgili gerçekleri bir kez daha ortaya koymaya çağırıyoruz. Avrupa Parlamentosu başkanını, konuyla ilgili Avrupa Parlamentosu’nun geçmişteki kararları da dahil olmak üzere Kıbrıs’taki kayıp şahıslar meselesiyle ilgili gerçekleri tüm Avrupa Parlamentosu üyelerine bildirmesi ve 1963-1974 döneminde Kıbrıs’ın tüm toplumlarından kayıp ve kurbanları anmak için Avrupa Parlamentosu’nda ortak bir anıtın gerekliliğini kabul etmesi yönünde adım atması için çağrıda bulunuyoruz.
