Meyil Avcan
Luricinalıların yarın yapacağı kapı eylemine Akçay’dan destek geldi.
GIYNIK, Akçay köy halkı ve muhtarıyla konuşarak, neden Akçay’ın Luricinalıların yapacağı ‘Kapı’ eylemine destek vereceği sorusunu sordu.
Hem köy sakinleri hem de köy muhtarı Uğur Dereliköylü, Akıncılar yani Luricina’nın 1974 döneminde çoğu köylerden kaçan insanlara kucak açtığını ve onlara bir ev imkanı sunduğunu söyledi.
Luricina’nın zamanında 5 bin nüfusu olan çok popüler bir köy olduğunu ve hatta 2 sinemasının da bulunduğunu söyleyen köylüler, şimdilerde ise 300 kişinin yaşadığı bir köy haline geldiğini ifade etti.
Luricina’nın çok geri kaldığını ve adeta esaret altında yaşadığını belirten köylüler, Luricina’nın zamanda onlara bulunduğunu ve şu an destek sırasının kendilerine geldiğini vurguladı.
Akçay Muhtarı Uğur Dereliköylü, 1960’larda atalarımızın Güney’de yaşadığını ve Rumların kışkırtmaları sonucu yaşadıkları köyleri terk etmek zorunda kaldıklarını anlatarak, onlar göç ederken, Luricina’nın onlara sahip çıktığını söyledi.
Hadiseler sonrası en büyük Türk köyü olan Luricina’dan da göç etmek zorunda kaldıklarını ve şu an yaşadıkları Akçay topraklarına yerleşmek zorunda kaldıklarını anlatan Dereliköylü, göçmenlerin çoğunun Akçay’a göç ettiğini belirtti.
“ATALARIMIZIN BÜYÜDÜĞÜ TOPRAKLARIN YOK OLMAMASI İÇİN DESTEK VERECEĞİZ”
Dereliköylü sözlerine şöyle devam etti:
“Atalarımızın büyüdüğü topraklar, Luricina’nın yok olmaması için biz de onların kapı eylemine destek vermeye karar verdik. Özellikle günden güne yok olan Akıncılar’da Limya Kapısı geleceğe kapı açacak. Hayatlarını kolaylaştıracak. O yüzden biz de onlara destek veriyoruz. Köyümüzün Bostancı kavşağı ilerisine kafes koyduk. Çok büyük bir katılımla insanlarımız da destek veriyor. Biz barıştan, sevgiden, dostluktan yana bir toplumuz. O insanlar yıllarca barikat geçerek köylerine gitmek zorunda kaldı. Oraya kapı açılırsa hem Ercan Havalimanı’na desteği hem de esnafa desteği olacak.”
Öte yandan, Luricinalıların yaptığı kafesin aynısını yapan Akçay köyü, Luricina’ya destek vermek için kafes yapıp anayol üzerine yerleştirdi.
Muhtar, yoldan geçenlerin kafeste fotoğraf çektirip, destek belirttiğini ifade ederek, “İnşallah Luricinalıların sesi duyulur da oraya bir kapı açılır, onlar da bu kafesten kurtulur. Hepimiz Luricinalıyız ve onların yanındayız” dedi.
GIYNIK, köy halkıyla da konuşarak, Luricina’nın onların hayatındaki önemini sordu.
“AKINCILAR BİZİM KÖYLÜLERİMİZDİR”
Ahmet Hubeyli, o dönem yaşadıkları zorluklardan bahsederek, şunları söyledi:
“Akıncılar bizim köylülerimizdir. Biz da destek vereceyik. 2 nesil tükendi bu zamana kadar. Kaç sene daha gidecek bu iş? Bir aydınlık görmeyik. O gadar KKTC insanı bu işlerden bıktı, usandı. Bizim suçlularımız bizi idare edenlerdir. Milliyetçiliği bir kenara bıraksınlar. O ulufe değildir dağıtılan. İnsanlar her şeyini bunun için fedakârlık yaptı.”
“BİZİM LURİCİNALILARA VEFA BORCUMUZ VAR. ONU YERİNE GETİRİYORUZ”
Nezif Tekeba, anne ve babasının eskiden Arpalık köyünde yaşadığını, o dönem savaştan kaçarak Luricina’ya göç ettiklerini söyleyerek, “Bizim onlara bir vefa borcumuz var, onu yerine getiriyoruz. Haritada da görüldüğü üzere tam bir hapis hayatı yaşarlar ve onlar da haklı olarak bu esaretten kurtulmak isterler” dedi.
“BİZ KANATLARIMIZLA UÇMAYA ALIŞTIK, KAFES ALTINDA YAŞAMAYA DEĞİL”
Arif Kızılyürek, gençliğinin Luricina’da geçtiğini söyleyerek, dünyanın her yerinde yaşayan Luricinalılar olarak kıskanılması gereken bir şeyin olduğundan bahsetti.
Koruçam’a herkesin gidip kendi evlerini yeniden restore ederek, cennete çevirdiğini anlatan Kızılyürek, tüm dünyada yaşayan Luricinalıların köylerine dönerek, evlerini restore etmelerini istedi. “Biz kanatlarımızla uçmaya alıştık, kafes altında yaşamaya değil” dedi.
