Bu düzeni elde tutmak niyetindedirler

Lağım kokusundan geçilmiyor özellikle kıyı kentlerimizde. Peki neden?

Çünkü denizlerimize lağım akıyor, çevremiz çöp kir pas içinde. Çöplükler yanıyor, dumanları kentlere yayılıyor. Teknecik elektrik santrali  hakeza havaya zehir saçıyor.. Zira bacasından  zehir üflüyor ülkeye.. Tüm bunlar yaşanırken birileri topluma hayal satmaya yelteniyor. Olmayacak gündemlerle toplumun vaktini ülkenin geleceğini satıyorlar… Bütün bunları arka arkaya koyup dillendirdiğimiz zaman  da birileri bize posta koymaya kalkıyor.

Hani derler ya çivisini çıkardılar diye.

İşte tam da öyle.

İnsanların yaşama sevincini kursaklarında bırakıyorlar. Kıbrıs’ta insan onuruna dayalı güzel bir yaşam beklentisi içinde olmanın bir manası kalmıyor bunlar yüzünden.

Gelecekten umut görmeyen bir halk var Kıbrıs’ın Kuzey yarısında..

Acaba yarın bir şeyler düzelir mi beklentisi beyhude bir talep olmaktan öteye gitmiyor.

Gün geçtikçe yaşam koşulları omuzlarımızdaki yükü ağırlaştırıyor.

Her şey her gün daha zor koşulları da beraberinde getiriyor. Evinde işinde, yolda, sokakta, ve güdümlü siyaset anlayışı içinde zorlukların karşısında durabilmek giderek daha fazla özveri, daha fazla vakit gerektiriyor. Kendi doğrularında ilke ve prensiplerinde bildiğin ve arzu ettiğin gibi; yaşamak, geçinmek, mesleğini icra etmek hatta siyaset üretmek daha meşakkatli bir hal alıyor her geçen gün. Hani öldürmeyen güçlendirir derler ya, Tam da öyle bir ortamın içinde debelenip gidiyoruz.

Bugün birileri kişisel çıkarları için paralel bir evrende yaşadığını varsayarak ülkenin içinde bulunduğu gerçek durumu görmezden gelerek halka hayal satmaya devam ederken, içinde bulunduğumuz ekonomik ve siyasi krizleri yok saymaktadırlar. Oysa öyle bir döneme denk geldik ki ülkenin ekonomik ve siyasi krizlerinden sonra ayakta kalmak gerçekten büyük bir beceriyi gerektiriyor.