Okullar tıkandı, hastaneler tıkandı, yollar, altyapı yetersiz, elektrik enerjisi, su yetersiz.
Ve fakat hükümet nüfus politikasını gözden geçirecek yetiye ya sahip değiller, ya da öyle bir gaile içinde hiç olmadılar. Velhasıl bu nüfusla böylesi küçük ölçekli bir ülke de yaşamak eziyet oldu hepimize.. Dünya’nın hiçbir yerinde böylesi keyfi, böylesi gelişigüzel vatandaşlık verilmez. Yıllardır devam eden bu sakat anlayışa belli ki dur diyebilecek ve bunu uluslararası kriterlerle taşıyacak, bunun için siyasi kararlılığı gösterecek duruşa sahip birileri de yok, ne iktidar kanadında, ne muhalefet tarafında.
Öğretmenler sürekli dillendiriyor, sınıflar da kapasitenin üzerinde öğrenci sayısı var diye, hakeza hekimler böylesi bir yoğun nüfusa hizmet vermekte zorlanırken, sağlık sistemi yetersiz kalıyor. Yollar artık bu kadar taşıtı kaldırabilecek durumda değil, yoğun trafik ise gün gibi ortada. Altyapı, elektrik, su ihtiyaçları karşılanamıyor. Bütün bunlar orta dururken ülke adına hala tedbir almamak düpedüz bu ülkeye de, bu ülkede yaşayan insanlara da yapılan en büyük kötülüktür. Samimiyetle sormak isterim, siyasi güç elde edip ülkeyi yönetme görevi ve sorumluluğu alanlar ya bu ülkeyi hiç mi sevmiyorlar, ya da bu işin sonu nereye varacak gailesi çekmiyorlar… Kıbrıs’ın Kuzey yarısına objektif olarak bakan herkesin görebileceği en önemli konu, ülke kaynaklarının doğru maksatlar için kullanılmaması sonucunda ülkenin kendi kendine yeten bir ekonomik yapısı maalesef yok. Haliyle bu durum dışa bağımlılığı kuvvetle muhtemel kılıyor.
Dolayısıyla böyle bir durumda aklı başında olan, düşünme yetisini kaybetmeyen her insan böyle bir nüfus politikasının sürdürülemez olduğunu görebilir.
Zira bu nüfus politikası ile ilintili olarak bugün ülkenin ekonomik yapısının da buna olumlu yanıt vermediği gerçeği bir yana, bütün bu yanlışlar zinciri içinde yasadışlılığın ve yaşanan kriminal olayların artma eğiliminde olduğunu görüyoruz.
