Bir yandan hastalıklar ve salgınla gelen her türlü dönüşüm, diğer bir yandan döviz krizi, dış politika, ekonomi, trafik terörü, sağlık, eğitim, tarım, turizm ve istihdamdaki sorunlar filân gani gani itmedi bitmedi bildik. Birçok köşe yazarının bu aralar yine sık sık kaleme aldığı koalisyonlardaki kurultaylar, Hacivat ve Karagöz Oyunları da yine gelecekten cabası. Buna karşılık da; “Havalar nasıl olursa olsun, sizin havanız iyi olsun” diyen bir gençliğimiz var. Çocuklar da haklı, ne’re baksalar yangın yeri, kaos, kriz ve de doğal gaz merkezli siyaset’e ilişkin ağzı olan konuşsun modunda yalan, dolan, sahtekarlık ve de gösteriş işleri. E hâl böyle olunca da spor turzmi mi? Geçiniz!
Dört tarafı; bir kısmı bedava, bir kısmı ‘ücretli deniz’le çevrili bir adada yaşıyoruz. Spor ve turizm adaptasyonunda icraatımız yok. Dokuz ay güneş, bol oksijen ve müthiş doğa güzelliklerimiz var. İster dağ bisikleti, yelken kanat ve dağcılık yapın, ister yamaç paraşütü, treking ve diğer doğa sporlarını yapın. Aslında coğrafya güzelliklerimizi kullanan var ama devlet olarak bir plan ve stratejimiz var mı? Yok! bu gidişle olacağı da yok.
80’li yıllarda turizm plajda çadır kurma ile eşdeğerdi. Bugün ise birçok alternatifimiz var. Sağlık, kongre, gençlik, kültür, çevre ve spor turizmi aldı başını gidiyor. Futbol mu? Acapulco hariç bırakın antrenman sahasını, henüz rutin turistlerin su problemini çözemedi gariban turizmcilerimiz.
Neyse, “Kıbrıs’ta turizim” deyince akla ya kumarhane gelir, ya da kârhane bildik. E bizde de Bunga Bunga (Berlusconi’nin ıslak tshirt partilerine verdiği isim) partileri vardır elbet, olsun da. Kimseyi enterese etmez ama sporun turizmine de katkı koymak memeleketin hayrına olacaktır.
Kim bilir! Belki biz de Man-Utd’nin hazırlık kampına ev sahipliği yaparız tabii ‘kargalar beyaz’ olunca. Rüyamda. Sonuç mu? Bunga Bunga.
