Onur, haysiyet, gurur çok önemli kavramlardır. Elbette anlamını idrak edenler için..
Dolayısıyla hiç ama hiç kimse için onurunuzdan asla vazgeçmeyin… Her insanın bir onuru haysiyeti ,gururu olduğunu da hiç aklınızdan çıkarmayın. Kimsenin de sizin onurunuzla, gururunuzla oynamasına müsaade etmeyin. Verdiğiniz sözlerin ve kararların da ya arkasında durun, ya da hiç kimseye ne olursa olsun söz vermeyin, yanlış kararlar almayın. Aldığınız yanlış kararların gerekçeleri ile yüzleşme yapmaktan korkmayın, özür dileyecek naifliği gösterin.
Kimseyi yanlış yönlendirmeyin..
Ağzınızdan çıkan her kelimeyi tartın, ölçün, biçin ve sonra telaffuz edin.
Bugün de böyle bir giriş yapma ihtiyacı duydum. Zira ister siyasette olsun, ister insan ilişkilerinde bazı değerleri gerçekten hiç ettik ve anlamsız kıldık.
Peki Ne uğruna?
Koca bir hiç uğruna…
Malum Eylül ayındayız.
Okul çağında çocuğu/çocukları olanlar bu ayın ne kadar masraflı olduğunu biliyor.
Dolayısıyla çocuklarının okul alışverişi için gerekli parayı bulamayan, veya bulmakta çok zorlanan insanların yaşadığı ülkemizde duyarlılık gösterip liderliğini ortaya koyacak ve “Cumhurbaşkanlığı binası/külliyesine mevcut koşullar altında ihtiyaç yoktur ve yapılmayacak, biz bu konuda hata yaptık, özür dileriz” diyecek bir yönetim anlayışı görmek istemez miydiniz?
Kim istemez ki..
Ortada görünen bir yanlış var.
Bu ülkeyi yönetenler de çok iyi biliyorlar ki bugün birçok insanımızın geçim derdi var, ekmek kavgası var!
Bu ülkenin sürdürülebilir bir nüfus politikasına ihtiyaç var.
Bu ülkede işsizlik var.
Bu ülkenin ciddi alt yapıya, yeni yola, yeni okula, yeni hastaneye ihtiyacı vardır..
Bu ülkenin hakça adil bir gelir dağılımına ihtiyacı var. Bu ülkenin eğitim başta olmak üzere birçok alanda fırsat eşitliğine ihtiyacı var.
Ve elbette farklılıklarımıza rağmen empatiye, hoşgörüye, karşılıklı saygıya ve sevgiye ihtiyacımız var. Bu ülkenin daha çok demokratik yaşama, evrensel değerlere, insan haklarına ve insan onurunu yüceltecek bir anlayışa ihtiyacı var.. Bugün bunların hiçbirine ihtiyacımız yoktur diyebilir miyiz?
Diyemeyiz..
Neden diyemeyiz?
Bugün ülkemizde özellikle büyük kentlerde çok kısa bir mesafe ile gidilebilecek bir güzergahı saatlerce bekleyerek zaman kaybıyla gidebiliyoruz.
Çocuklara 20 kişilik sınıflar yaratmak yerine 30/35 kişilik sınıflarda ders yaptırıyoruz. hapishaneler kapasitesini aştı, hastanelerin kapasitesi de doldu taştı.
Böyle bir ahvalde olan ülkemizde hiçbir şey yokmuş gibi devam edemeyiz.
Bu sorunlara çözümler üretecek olan siyaset kurumudur. Dolayısıyla çözüm doğru politikaların hayata geçirilmesidir…
