Mini paket dediler, can suyu olacak dediler ve fakat yine kredi almayı adres gösterdiler.
Hibe var mı?
Yok..
Asgari ücret katkısı var mı?
Yok..
Alım Gücünde rahatlatma var mı?
Yok..
Peki ne var?
Kredi var…
Yeni borçlanma var!
Oysa öncelikle ihtiyaç duyulan hayatı ucuzlattırmak olmalıdır.
Nitekim yıllık %100’ü aşan enflasyonla ilgili KKTC Hükümetinin bir politikası var mıdır?
Son bir yılı aşkın bir süredir Türk Lirasındaki aşırı değer kaybı, pandemi sonrası dünyada yaşanan talep artışı ve son olarak başlayan savaş ile ülkemizdeki yıllık resmi enflasyon %100’ü buldu. Gıda, yakıt ve elektrik gibi temel ihtiyaçlarda bu oranın daha yüksek olduğunu da hepimiz çok iyi biliyoruz.
Enflasyon halkın alım gücüne büyük bir darbe vururken, işletmelerin sermayelerini de geriletmiş, bankaların öz sermayelerini erozyona uğratmış ve hane halkının alım gücünün erimesine neden olmuştur. Bugün bunun tam aksini iddia edecek bir argümana hiçbirimiz sahip değiliz.
Dolayısıyla ülkede ücret-enflasyon sarmalı ekonomik aktiviteler üzerinde ciddi bir sorun yarattı. Oysa bazı ülkeler enflasyonun çok büyük bir sorun olduğunun bilinciyle ekonomilerinde küçülmeyi dahi göze alarak adımlar atarken bizde bu ve benzeri adımları atabilecek kararlılığa sahip olmalıyız.. Ve fakat her alanda olduğu gibi maalesef bu alanda da politikasızlık karar almada her kesimi fazlasıyla zorlamaktadır.
Velhasıl gidişat iyi değildir. Acil önlemlere ve bu önlemleri destekler politikalara ihtiyaç vardır. Lakin ülkeyi yönetme sorumluluğu alanların içine hapsolduğu anlayış ekonominin iyileşeceği yönündeki beklentileri de yok etmektedir. Dolayısıyla hiç vakit kaybetmeden hükümet etme sorumluluğu üstlenenlerin bu konuda toplumun anlayacağı şekilde elle tutulur gözle görülür somut politikayı ortaya koyması gerekmektedir.
