ÖZEL HABER
İnsanların birbirini tanıma sürecini bir çılgınlığa dönüştüren bu etkinlikte, her şey alabildiğine yüzeysel ve mekanik. Katılımcılar, yüzlerini kapatan maskelerle bir araya geliyor ve bir nevi “hız bandında ilişki denemesi” yapıyorlar. Her bir potansiyel eş adayı için sadece birkaç dakika ayrılmış durumda. Zil çalıyor, masalar değişiyor ve yeni bir ‘deneme süresi’ başlıyor.
“İNSAN KATALOĞU”
Aşkı veya arkadaşlığı bulma sürecini birkaç dakikalık zaman dilimlerine sığdırmak, modern insanın sabırsızlığını ve her şeyi çabucak tüketme eğilimini yansıtıyor. Bu, ilişki kurmaktan çok, bir tür “insan kataloğuna” hızlıca göz atmaya benziyor.
Yüzlerin maskelerle gizlenmesi, ilk bakışta “dış görünüşün baskısını azaltma” iddiasında bulunsa da, aslında insanları gerçek kimliklerini saklamaya teşvik eden, biraz da ürkütücü bir atmosfer yaratıyor. İnsanlar maskenin ardına sığınarak daha cesur ya da daha farklı roller üstlenebiliyor.
Tanışma etkinliği, duygusal bağ kurmaktan çok, bir “seçme-eleme” mekanizmasına dönüşüyor. Etkinliğin sonunda insanlar sadece not defterlerine yazdıkları “Evet/Hayır” işaretlerine bakarak eşleşip eşleşmediklerini öğreniyorlar. Aşkın, romantizmin veya derin bir bağın kurulması için gereken zaman, samimiyet ve doğal akış bu süreçte tamamen yok sayılıyor.
Sonuç olarak, bu maskeli hızlandırılmış flört maratonu, sosyalleşme açlığını gidermenin tuhaf ve geçici bir yolu gibi dursa da, modern toplumun gerçek bağlanma korkusunu ve her şeyi anında elde etme saplantısını gözler önüne seren, ilginç ve bir o kadar da eleştirel bir akım olarak dikkat çekiyor.
