Güney Kıbrıs’ta Instagram fenomeni haline gelen her şey @cypriotwithsign ile ilgili özlü bildirileri ve dokunaklı yeniden birleşme ve kabul mesajıyla Insta şöhretini kazanan genç adam, Maraşlı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen 22 yaşındaki Chris Rotsakis, “Anne babamın memleketini her zaman benim gibi sevdim, orada hiç yaşamamış olsam bile. Ne yazık ki Kıbrıs’ın istediğim herhangi bir yerine özgürce ve rahat bir şekilde hareket etmemi engelleyen Yeşil Hat’ın bir engeli var ”dedi.
Chris, kendi ülkesini yeniden bir araya getirmeye yardımcı olmak için adanın dört bir yanına – özellikle Pyla ve Ledra Caddesi gibi sınır kapısı olan yerlerde – kendisinin heyecan verici fotoğraflarını yayınladı.
Her birinde, üzerine basit bir mesaj yazdığı bir karton parçası bulunurken, üzerlerinde “Barış Mümkündür”, “Tanımadığınız İnsanlardan Nefret Etmeyin” ve “Sınır Yok, Millet Yok” yazıları yer aldı.
Chris’in lansmanından bu yana geçen üç ay içinde yaşadığı memnuniyetten bahsederek, “Sadece üç ay içinde bu kadar çok insanı başarılı bir şekilde etkilediğime çok şaşırdım. Ancak benzer düşünen bireylerin olması ve mesajıma olan inanç beni çok mutlu etti” dedi.
Rotsakis, düşüncelerini şu şekilde anlattı:
“Her zaman hayran olduğum çeşitli sosyal medya iki toplumlu hesapları takip ettim ve bu çevrimiçi kampanyada önemli bir bağlantı olmak istedim. İlkokuldan beri, yaşım nedeniyle pek çok şeyi anlayamadığım zaman, Kıbrıs’ta ‘sınırlar’ konusu merakımı uyandıran bir konu oldu. Ailemle birlikte her pazar Lefkoşa’da yürüyüşe çıktığımda, insanların Ledra Sokağı olarak anılması bana garip geldi. Başkentin ‘merkezi’. “Bütün cadde boyunca özgürce yürümeye devam edemediğim halde nasıl şehrin merkezi olabilir?” Diye sorardım. Görünüşe göre Kıbrıs’ta kuzeye doğru yürüdüğümüzde yol bizi dikenli tellere çıkaracaktı.
Çocukken pek çok sorum vardı, ama büyürken, okulda bana tek taraflı propaganda öğretildiğini hissettiğim için Kıbrıs’ı ve tarihini kendi başıma araştırmaya başladım, bu da masum ve saf çocukları böyle saçmalığa inandırdı. Ama gençliğimde yaşadığım beyin yıkamasına karşı Kıbrıs tarihini öğrendikçe anlayışım büyüdü – sınırların çözülmesi arzum da büyüdü. Bir savaşı kaybettiğimizi fark ettim, savaşı değil! Hala umut vardı ve bunun bir parçası olabileceğimi biliyordum”
Çeviri: Meyil Avcan
