İktidar mensupları şunu yapacağız bunu edeceğiz, böyle kalkınacağız, şöyle uçacağız deyip duruyor. Model üstüne model ortaya atıyorlar. Peki ya sonuç? Elde somut hiçbir şey yok.
Her geçen gün biraz daha fakirleşiyoruz. Alım gücümüz düştükçe düşüyor, zamlar altında eziliyoruz.
Muhalefet de şu yanlış, bu yanlış, o yasaya aykırı, bu Anayasaya ters nakaratı ile günü kurtarıyor. Peki ya sonuç?
Her gün biraz daha dibe batıyoruz. fakirleşmeyi iliklerimize kadar hissediyoruz…
Zam üstüne zam karşısında eziliyoruz. TL kullanımından mütevellit sürekli kaybediyoruz, telafisi güç olan hasarlar alıyoruz. Ve elbette yaşam kalitemiz tarumar ediliyor.
Yaşantılarımızı idame ettirebilecek olanaklar her gün daha çok görünmez olurken günlük ve elzem ihtiyaçlarımızı karşılamak için markete girmeye çekiniyoruz..
Hoş gidebilecek durumda olanlar için geçerli bu da. Zira hiç gidemeyecek duruma gelen insan sayısı da giderek artıyor ülkemizde.
Reel sektör tamamıyla yalnız bırakılmış durumda, “ne haliniz varsa görün” anlayışı ile hareket eden bir iktidar ve muhalefet etmeyi konuşmaktan öte gitmeyen, sadece konuşan bir anlayış mevcut ülkede!. Velhasıl düzenli ve yüksek meblağ maaşlar alanların umurlarında değil bu durum.
Özel sektörde sıkıntı derinleşerek içinden çıkılmaz bir hal aldı. Küçük ve orta ölçekli birçok işletme çalışanlarını ödeyemiyor, hatta kapıya kilit vuruyor. Devlet bu gidişe mani olmak ve alternatif yaratmak yerine işletmelere kredi alın diyerek işin içinden sıyrılıyor. Halihazırda mevcut durumda işletmesinin ihtiyaçlarına cevap veremeyen finansal akışını yitirmiş işletmeler kredi alıp sonra bu borcu faizi ile birlikte nasıl ödeyecekler? Bu mümkün mü?
Elbette değil.
Dolayısıyla devlet desteği burada bir politika olarak devreye girmelidir. Bunu ister hibe şeklinde, ister teşvik sistemi tesis ederek, isterse bazı fonlardan belli bir süre feragat ederek hayata geçirmek gerekiyor.
Ve fakat kimin umurunda.
Çocukların gelişimi için temel gıda olan 1 yumurtanın 2.40 olduğu, süt ve süt ürünlerine erişmenin neredeyse mümkün olmadığı ülkemde hükümetin öncelik olarak önüne koyduğu icraat görevden alma, göreve atama olarak belirlenmiş.
Üstelik yine kendi iktidarları döneminde bizzat kendileri tarafından atanan bürokratları değiştirip değiştirip duruyorlar.
El insaf, az vicdan!!
