Bunun tek bir izahı var, o da özellikle son 20 yıldır Kıbrıs’ın kuzey yarısında bilinçli politikalarla siyasi iktidarlar eliyle ülkede toplum mühendisliğinin dozunda gözle görülür bir şekilde artığıdır..
Türkiye’den Kuzey Kıbrıs’a görevlendirilen 116 öğretmen mevzusunun geçmişe dayanan bir boyutu var. Yani bu ne ilktir ve belli ki son da olmayacak..
Akla mantığa sığdıramadığımız günlerden geçiyoruz yine. Şimdi şöyle bir düşünelim, Bu ülkenin birbirinden kıymetli iyi eğitim almış gençleri var mı? Evet var..
Peki hal böyle iken bu görevlendirmeye niye ihtiyaç duyulur? Yani 116 öğretmen ve öncesi getirilenlere neden ihtiyaç duyuldu?
Eğitim Bakanı Nazım Çavuşoğlu’na göre nitelik meselesi. Nasıl yani?
Türkiye’den Kuzey Kıbrıs’a getirilecek 116 öğretmenin branşlarında akademik üstünlüğü varmış.
Eğitim Bakanı olarak Nazım Bey’in böyle bir izaha başvurması büyük bir talihsizlik, üstelik hadsiz bir yaklaşım.
Üniversite adası diye böbürlene böbürlene mangalda kül bırakmadan lafazanlık edenler bugün akademik niteliği daha üstün olduğunu iddia ettikleri öğretmenler getiriyorlar ülkeye. Bu girişimin akademik nedenleri ötürü olduğu konusu gerçekçi durmuyor. Hoş amacın bu olmadığını da zaten hepimiz biliyoruz. Bu nedenle Sayın Bakan’ın yaptığı bu izah kendisi adına da üzücü, zira kendisi de bir öğretmen..
Bu ülkede yaşayan Kıbrıslı Türk gençlerin her biri tek tek göç etme planları yapıyor, yurtdışında eğitim görenler ise dönmek istemiyor. Sorun açık ve net bir şekilde ortada. Geleceklerini, doğup büyüdükleri topraklarda kuramayacaklarına dair hissettikleri kaygıyı arttıracak bu adım bir utançtır. Yurt dışından öğretmen ihtiyacımız yoktur. Velhasıl biz ülke olarak çok zengin bir insan kaynağına sahibiz.Hal böyleyken kendi nitelikli değerlerimize fırsat vermek yerine Türkiye’den kadro yaratıp öğretmen getirmek bu ülkeye ve bu ülke insanına karşı yapılan büyük bir saygısızlıktır.
