Cumhuriyet Meclisi yine toplanamadı.
Muhalefet bıçak kemiğe dayandı dedi ve Cumhuriyet Meclisi’nde ortak bir açıklama yaparak hükümetin tutununu eleştirdi… Muhalefetin iddiası o ki, Azınlık Hükümeti erken seçim tarihinin belirlenmesinden kaçmak için Meclis’i kilitliyor.
Bu doğru bir tespit mi?
Evet kesinlikle doğru..
Maalesef halkın iradesini hiç etmelerinin en büyük nedeni bu.
Hükümet olası bir erken seçime sıcak bakmıyor.
Bu nedenle de sürekli kılıf uyduruyor.
Bu kılıfa da Meclis Başkanını alet ediyor.
Üstelik halka rağmen..
CTP, HP ve TDP,Meclis Genel Kurulu’nun açılmamasının nedeninin, çalışanların ‘temaslı’ olduğu gerekçesi ile idari izinli sayılması üzerine kurgulandığını söylüyorlar. Oysa muhalefet ,önlemlerin artırılarak meclisin çalışmalarına devam edebileceğine inanıyor..
Ki buna katılmamak mümkün değil..
Fakat burada muhalefetin vereceği mücadele çok büyük önem arz etmektedir.
Zira azınlık hükümetini oluşturan partiler olası bir erken seçimden parti yöneticilerinin kişisel hesapları nedeniyle kaçıyorlar..
Ve bu nedenle de erken seçim tarihini 2022’ye öteleme gayreti içine girdiler.
Malum UBP’de üyelerin iradesini yansıtmayan bir yönetim iş başında.Bu nedenle atama yöntemi ile alışılagelmişin dışında Genel Başkan olan Ersan Saner gökten zembille kendisine indirilen bu fırsatı kaçırmak istemiyor.
Dolayısıyla kişisel çekinceleri olduğu için de erken seçime yanaşmıyor.
Kurultayını bu pozisyonda aradan çıkarmanın ve iktidar olanaklarıyla güçlenmenin peşinde.
DP’de özellikle Serdar Denktaş’tan sonra ciddi bir irtifa kaybı yaşandı.
Partinin tabanında var olan sıkıntılar daha da görünür hale geldi.
DP’nin olası bir erken seçimde baraj sorunu yaşama olasılığı haliyle oldukça yüksek bir ihtimal!
Bu nedenle Başkan Fikri Ataoğlu koalisyon ortağı olmanın avantajlarını kullanarak partisinin sahip olduğu bakanlıklara bağlı kurumlara partili istihdamı yaparak günü kurtarmaya çalışıyor.
Bu nedenle seçim tarihini uzatmak onlara büyük bir avantaj sağlıyor toparlanabilmeleri adına..
YDP’de ise parti içi iktidar kavgası kurultay bitmesine rağmen devam ediyor. Dolayısıyla YDP’de de durum karışık.
Başkan Erhan Arıklı her ne kadar da kurultayın galibi olarak ilan edilse de Bertan Zaroğlu’nun aldığı oya bakınca YDP’nin de yarı yarıya bölündüğünü görmek mümkündür.
Dolayısıyla YDP’de Arıklı-Zaroğlu kavgası bitmediği sürece YDP’nin olası bir erken seçimde başarı sağlaması da mümkün görünmüyor.
İşte tam da bu nedenle Başkan Erhan Arıklı partisinin uğrayabileceği kazanın önüne geçmek için erken seçime sıcak bakmıyor. Üstelik azınlık hükümetinin bu şekilde devam etmeyeceğinin idraki içinde olan hükümet mensubu olarak zaman kazanmaya çalışıyor..
Gördüğünüz gibi azınlık hükümetini oluşturan 3 partinin de erken seçimden kaçma nedenleri, parti yöneticilerinin kişisel hesaplarına dayanıyor.
Yani öyle halk için, ülke için, kamu yararı, toplum menfaati, ülke çıkarları, vatan millet söylemleri vs için erken seçim istemiyoruz ayakları temelsiz kalıyor.
Bunu zaten hepimiz de tahmin edebiliyoruz.
Meclis’te nisabı sağlayamayan, yasa geçirme gücüne sahip olmayan, komitelerde muhalefetin eline bakan, yaptığı eş, dost, hısım, akraba, yandaş, partili atamalarla sürekli kamu maliyesine yük bindiren ve en önemlisi ülkeyi her alanda kötü yöneten bir azınlık hükümeti söz konusudur burada..
O halde bu ısrar niye?
Neden halka gitmekten çekiniyorlar?
Başbakan Ersan Saner diyor ki derdimiz koltuk değil.
Peki nedir derdiniz?
Cevap hazır!
Ülkemizi düzlüğe çıkarmak..
Sıkıntıları gidermek, krizi yönetmek vs..
Bu gösterdikleri..
Esası ne?
Koltuğu korumak, mevcut pozisyonumuzu muhafaza etmek.
Bunu da bilmeyen yok!
E zaten yönetemiyorsunuz da..
Üstelik var olan sorunlara yeni sorunlar ekliyorsunuz.
Beceremiyorsunuz.
Bu daha nasıl anlatılır?
Yok yani yok..
Azınlık hükümeti ilk başından beri sorunluydu ve bunu görmezden geldi hem bu derme çatma hükümeti kuranlar, hem de buna muhalefet edenler.
Şimdi ise malumun ilanı.
Azınlık hükümeti bu şekilde yola devam edemez..
Bu çok net..
Ama aşı getirdik, turizmi başlattık, koyunlar yolda.
Bunların hepsi göstermelik hikaye!
Azınlık Hükümeti sıfırı tüketmiştir.
Ülke yangın yerine döndü.
Her gün yeni bir kaosla karşı karşıya kalıyoruz.
Herkes sokakta.
Hükümet kayıp.
Lakin bunların da ötesinde bu hükümetin devletin kurumlarına sahip çıkmaktan aciz bir görüntü içine girmesiyle birlikte halkını temsil etme meşruiyetini de yitirmiş olmasıdır…
