Ülkede sadece bireysel güvenlik değil, ekonomiden sağlığa, trafikten çevreye, eğitimden çalışma yaşamına kadar her şey bozuldu
Bıkıp-usandığı için ülkeden göç edenlerin sayısı her geçen gün artarken, siyasiler koltuk kapmaca oynamaya devam ediyor.
NEREYE DOĞRU GİDİYORUZ? Bir ay içinde ikinci kez silahlar konuştu. Birinde amaç kokutmaktı ki olaya maruz kalanlar kendilerinden 1 milyon sterlin istendiğini iddia etti. İkinci olayda, otel yatırımcısı bir iş insanı ailesinin gözleri önünde filmleri artmayacak bir silahlı saldırıyla öldürüldü. Bu iki olay için özellikle de ikincisi için herkes kendince bir şeyler söyleyecek. Belki birkaç fedai bulunup, olayı üstlenmeleri sağlanacak, öldürülen konuşamadığı için anlatılanlar gerçekmiş gibi tek taraflı dinlenip gelinen nokta adalet diye sunulacak. Ancak, 3 bin 355 kilometrekarelik KKTC’de çok uzun yıllardır halkın huzurlu bir şekilde yaşayamadığı gerçeği değişmeyecek.
CENNET Mİ CEHENNEM Mİ? 1970’li, 1980’li hatta 1990’lı yıllarda Kıbrıs’ın kuzeyi için yapılan turizm tanıtımlarında, “A Corner Of Earth Touched By Heaven” sloganıyla; sağladığı huzura, dokunulmamış doğasına ve yaşamın sakinliğine dikkat çekiliyordu. Ancak, yıllar önce pazarlamaya çalıştığımız “dokunulmamış cennetten köşemiz”, özellikle 2000’li yıllardan sonra yavaş yavaş ama göstere göstere “cehenneme dönüyor”. Ülkede sadece bireysel güvenlik değil, ekonomiden sağlığa, trafikten çevreye, eğitimden çalışma yaşamına kadar hemen her alanda sorunlar diz boyu ve vatandaş huzurlu bir yaşama ulaşamıyor. Her gün sıkıntılara, huzur bozan olaylara bir yenisi ekleniyor.
KORKU YÜREĞİMİZE İŞLEDİ… Ülkede birçok kişi artık korkuyu yüreğinde hissediyor. Ne bakıyorsun diyerek sokakta adam şişleyenler, gencecik yaşta uyuşturucuyla kararan hayatlar, ekonomik nedenlerden kaynaklanan hırsızlıklar, soygunlar gibi uzayıp giden liste nedeniyle korkuyu yüreğimizde hisseder olduk. O kadar ki trafik magandalarına, saatlerce beklediğimiz kuyrukta önümüze geçenlere beyefendi, hanımefendi muamelesi yapar olduk. Kimin belinden, kimin çantasından tabancasını, bıçağını çekeceği artık bilinmiyor. Ülkeye huzur gelmesinin artık hamasi nutuklarla gerçekleşemeyeceğini bir türlü anlamak istemeyen siyasiler koltuk kapmaca oynarken, bıkıp-usandığı için ülkeden göç edenlerin sayısı da her geçen gün artmaya devam ediyor.
