Sıkıntı giderek büyüyor. Bu seyir toplumsal bir yıkıma doğru ilerliyor. Düşünün ki maaşı döviz borcuna yetmeyecek kişilerden bankalar ve/veyahut tüzel kişiler nasıl tahsilat yapacak? Dövizini almak isteyene nasıl ödeme yapacak?
Girdilerin döviz üzerinden olduğu bir coğrafyada muhasebe birimi olarak Euro kullanımı konusunda çalışma yapmak elbette elzem oldu. Hatta bu bir ihtiyaç haline geldi. Hükümetin ve dahi muhalefetin bu yönde bir tasarrufu söz konusu değil.
En azından bunu görebiliyoruz.
Lakin hiç vakit kaybetmeden gerçek anlamda özellikle dar gelirlilere, çalışanlara, üreticiye, küçük ve orta boy işletmelere nefes almalarını sağlayacak adımları hayata geçirilmesi gerekiyor. Hükümet edenlerin sözde önlemleriyle bir yere varılamaz..
EURO ya geçebilmek için EURO mal üretebiliyor olman lazım…
Bizim şu anda öyle bir durumumuz yok.
Üstelik EURO’nun da parasını kullanabilecek “siyasi” ve “ekonomik” tanınırlığımızın olması gerekiyor ki bizde o da yok. Üstelik milli gelirimiz yetmezken EURO açığımızı kapatmak mümkün görünmüyor.
Ve fakat bütün bunlara karşın elimizde çok önemli unsurlar vardır?
Mesela AB yurttaşlığı.
AB’nin tanıdığı kurumlarımız.
Dolayısıyla bunların üzerinden ilerlememiz gerekiyor. Kısacası Türkiye ile birlikte yüzümüzü Avrupa’ya yeniden döndürmemiz zaruri bir ihtiyaç haline geliyor.
Avrupa Birliği ile ekonomik ve demokratik işbirliği ilişkilerini, uyum başlıklarını ciddiyetle ve derhal ele alacak bir açılıma ihtiyacımız vardır.. Şu çok açık ki bu şekilde devam etmemiz halinde giderek daha büyük sorunların içinde bulacağız kendimizi.
Ve yaşanmış örnek ile noktalayalım bugünkü yazımızı. Paylaşım Prof. Dr. Mete Feridun’a ait.. “Markette önümdeki amca kasiyerden duyduğu fiyata inanamıyor…. kasiyere “ne aldık be kızım yanlış hesapladın bak da” diyor… kasiyer cevap veriyor “aldığın peynir pahalıdır amca, döviz arttı”… adam çaresiz peyniri geri verip gidiyor… aldığı üç-beş parça günlük salatalık, domates ıvır zıvır, ödediği para 249 TL… vatandaşı peynir alamayan ülkede ne varmış da 70,000 sterlin Azeri fenomenlere verilecekmiş gelip yiyip içsinler da belki Azerbaycan’dan turist gelirmiş, bu işler para harcamadan olmazmış, biz anlamazmışık”
