Herkes CTP Meclis boykotunu konuşuyor.
Külliye “müjdesi”ni yorumluyor.
Gaylem bile yok, gider gider, gitmez gitmez.
Tatar’ın içine giremeyeceği külliye yapılır yada yapılmaz.
Oysa ki, benim gündem bambaşka.
Kudret Özersay bugünkü gündemimiz.
Cemal Özyiğit’leşen Kudret Özersay.
Ya da diğer tanımı ile II.Cemal Özyiğit.
******
Neden Cemal Özyiğit ile özdeşleşme?
Partisini baraj noktasına kilitledi.
Ufalmaktan, büyüme belirtisi göstermedi.
Adı, artık kitlelerde yüz ekşitmeye sebep.
Hatta, ismi umutsuzluk habercisi oldu.
Hoş zaten Hoca da direkt olarak “lost”.
Görünürlüğü sıfıra yakın.
Halbuki nerde o anlı şanlı günler.
Nerde o Başbakan edalı günler.
Nerede o Hükümetleri bozan ve kuran kudretli günler.
Saadet dolu günler çabucak uçuverir.
Ve saadet, yellere karışmış artık.
*****
Özersay’ın de hikayesi böyle işte.
Varla yok arası olmakmış kaderi.
Cemal Özyiğit’leşmek varmış kısmetinde.
Gerçi en azından bir Harmancı’sı var Özyiğit’in.
Harmancı demek de kurtuluşa bir umut demek.
Peki, Kudret Özersay’ın neyi var.
Ayşegül Baybars ve Jale Refik var.
Ama işte HP, TDP kadar şanslı olmayacak.
Çünkü, HP’de Özersay Statükosu tam gaz.
Ve bu statükoya ikisi de manivela oldu.
Yani çorbayı onlar da tuzladı.
Bu yüzden onlar da şansı hepten yitirdi.
Topyekün şans ederleri yok artık.
******
Büyükannem derdi:“A oğlum eliyle yapan, başıyla çeker”.
Özersay da eliyle yaptı, başıyla çekiyor.
Burası KKTC.
Buranın siyaseti de bu kadar işte.
Neyse herkes ektiğini biçecek.
Pek yakında hem de.
