6 Şubat’ta Kahramanmaraş’ta meydana gelen 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki deprem11 ilde ağır yıkıma yol açtı. Binlerce vatandaşımızın hayatını kaybettiği depremden çok ağır hasar alan illerden biri de Adıyaman. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nden voleybol turnuvasına katılmak için geldikleri Adıyaman’da depreme yakalanan Gazimağusa Türk Maarif Koleji öğrencilerinden geride acı dolu hikayeleri kaldı.
KALDIKLARI OTEL MEZARLARI OLDU
Türk Maarif Kolejinin kızlar ve erkekler voleybol takımlarında oynayan 28 ortaokul öğrencisi, şampiyonluk maçları için Adıyaman’a gelmiş ve İsias Otelinin 1 ve 2’nci katlarındaki odalarına yerleşmişti. Bir çoğu ilk kez kar görmüştü. Heyecanla dışarıya çıkıp öğretmenlerinin gözetiminde kartopu oynadılar. Sabaha karşı gelen büyük sarsıntıyla yerle bir olan otel toplamda 65 kişiye mezar oldu.
Yaşları 11 ila 15 arasında değişen öğrencilerin hayalleri de enkaz altında kaldı.
LAVİN’İN HAYALİ DİŞ HEKİMİ OLMAKTI
Okulun kız voleybol takımının başarılı sporcularından Lavin Kalaycı, henüz 13 yaşındaydı.. Derslerindeki başarısını voleybolda da ispatlamış ve okul takımına girmişti. Heyecanla beklediği Türkiye’deki maçlara, annesi Duygu Kalaycı ile birlikte geldi. Tek hayali yurt dışında okuyup başarılı bir diş hekimi olmaktı. Fransa’da yaşayan halasının yanına gitmek ve orada eğitimine devam etmek istiyordu. Deprem, Lavin’i ve hayallerini hayattan kopardı. Annesi ile birlikte hayatını kaybeden Lavin, Mağusa’da annesiyle yan yana toprağa verildi.
BİR EVE 3 ATEŞ DÜŞTÜ
Takımın U13 ve U14 yaş gruplarında oynayan iki kız kardeş Abide ve Nazife Dağlı kardeşler de deprem gecesi oteldeydi. Anneleri Mülkiye Dağlı da kızlarıyla birlikte gelmişti. İki kardeşin aralarında 1 yaş vardı. Aynı okula gidiyor, aynı yemekleri seviyorlardı. İkiz gibi büyüyen ve birbirlerinden hiç ayrılmayan iki kız kardeş, üniversiteyi de birlikte okumak istiyordu. Depremde hayatını kaybeden anne Mülkiye Dağlı ve kızları, Kıbrıs Yeniboğaziçi mezarlığında yan yana defnedildi.
“EN KÜÇÜKLERİ BENİM KIZIMDI”
Kızlar Takımının en küçük oyuncusu Sahil Özberkman, henüz 11 yaşındaydı. O da annesiyle Adıyaman’a gelmişti. Annesi Esra Özberkman, okulun müdür yardımcısıydı. Hem yetkili, hem de bir veli olarak kızı Sahil ile birlikte gelmişti. Anne, yaşanan büyük depremin ilk saatlerinde otel enkazından sağ olarak çıkarıldı. Enkazdan çıkar çıkmaz gözleri kızını ve diğer öğrencilerini aradı ama bulamadı. “Kurtarıldığım sırada dışarıya çıktığımda herkesi orada göreceğimi düşündüm” diyen acılı anne Esra Özberkman, “O daha 11 yaşındaydı. En küçükleri oydu. En küçük benim kızımdı” diyerek gözyaşlarına boğuldu. Minik Sahil’in cansız bedeni, depremden 6 gün sonra çıkarıldı.
