Velisi 14 yaşındaki çocuğu türbanla okula alınmadığı takdirde onu okula göndermeyeceğini söyledi.
Bu bizim yasalarımız nezdinde mümkün olmayan bir durumdur. Dolayısıyla eğitim zorunlu olduğu bir yaş aralığında çocuğun yaşıtları gibi okula gitmesi yasal bir gerekliliktir, yani istersem gönderirim, istemezsem göndermem keyfi yaklaşımı burada söz konusu dahi olamaz.
Bu velinin inisiyatifinde olan bir durum değil.
Kaldı ki bugün her çocuğun cinsiyet ayrımı yapılmaksızın 15 yaşına kadar eğitime katılmasının zorunlu olduğu gerçeği ilgili tüzük ile de belirtilmiştir.
Yasa tüzük kural elbette konunun bağlayıcı tarafı.. Lakin konunun bir de inanç özgürlüğü düşünce serbestliği tarafı vardır. Laiklik şiarı da elbette Kıbrıslı Türkler için çok büyük öneme haiz bir konu.
Ve fakat yaşam şekli ve tarzı kişinin kendi özgürlük alanı içerisindedir.
Henüz 14 yaşında bir çocuk, elbette diğer akranları gibi onun da geleceğe dair hayalleri içinde beslediği umutları var.
Başörtüsü takmayı kişisel tercihi yapacak yetide de henüz yaş itibarıyla değil.
Ve fakat belli ki ailesi ve çevresinin bu yönde bir inancı söz konusu.
Şimdi 14 yaşındaki bir çocuk sırf başörtüsünü bir inanç ve yaşam tarzı olarak önünde bulduğu için arzuladığı eğitimi almayacak mı?
Bu adil mi?
Elbette değil..
Konuya objektif bakabilen az biraz vicdan sahibi olan her insan bunun doğru bir yaklaşım olmadığını bilir.
Dolayısıyla burada çok hassas bir denge oluşturmak durumundadır sorumlu merciler.
Türban kullanımı siyasi ya da ideolojik bir figür olarak kullanılmamalıdır elbette!
Bunu bu şekilde kullananlar maalesef azınlıkta değil. Ve fakat her şeye rağmen bu kişinin tercihi, bir yaşam biçimi olarak addedilebilir. Nitekim inanç özgürlüğüne saygı olarak da ele alınabilir.
Konunun çıkmaza sürüklenmesi kimseye bir yarar sağlamaz..
