Kargalar beyaz olursa

Rahmetsiz Evren Dönemi öncesiydi. 12 Eylül 1980 Cuma günüydü; 80 Askeri Darbesi gerçekleştirilmişti. Hani şu cebir ve kuvvet kullanarak rejimi değiştirme haltı. Ailecek Konya’da bir oteldeydik. Peder Bey o günün sabahı bisikletçilerin peşinde koştururken, biz de Erbakan’ın o meşhur Kudüs Yürüyüşü’nü perde arasında izliyorduk kardeşimle tam siper bir hâlde.

Nihayetinde de rahmetsizden marş marşlı bir Evren Darbesi yaşandı. İşte, artık yıllar boyunca sürecek olan atanmışların seçilmişleri yönetme zamanı başlamıştı. Sonrasında da Amerika kaynaklı 1983’lü vitrin demokrasisi merkezli genel seçimler. Özal seçimleri kazanmış, ‘hükümet’ olmuş ama yine de ‘iktidar’ olamamıştı.

Neden mi? 1983-1987 dönemini yaşayanlar bilir. Türkiye’de ‘Devlet protokolünde en başta darbeyi yapan 5 orgeneral vardı. Arkasından da altıncı sırada TBMM Başkanı. Başbakan ise yedinci sırada. Haa, eşli protokolde de Başbakan tee 14’ncü sırada. Makam araçlarını bile park etmeye yer bulamayan Bakanları saymıyorum bile’. İşte, durum aynen böyleydi.

Seçilmişler güya sözde iktidar ama atanmışlar asıl iktidar, tıpkı ülke sporumuzdaki gibi. Neymiş? Yasaya göre en az beş kulübü olan spor federasyonu özerkmiş. “Ma ne özerki, neyin özerki, zaten Özerk sadece çocukluk arkadaşımın ismi” deriz hep, dostumuz Cem Özerk’le iyi saatte olsun.

Neyse, sporumuzda durum ne? Spor yönetimimizin ‘iktidar/muktedir’ olabilmesi ise daha 40 fırın ekmek moduyla sızlanmaları gerekir mi? Her türlü. Sonuç mu? ‘Hükümet olmak başka, iktidar olmak başka’. Onlarca federasyonumuz var ki özerk(miş). Biz bu filmi o kadar çok seyrettik ki. Bu konuda bir darbe/devrim de bize yakışır, anca kargalar beyaz olursa.