Türkiye’de bir yandan konut satışları rekor kırarken öte yandan ev sahipliği oranı azalıyor
2014-2020 arasında ev sahipliği oranı %61.1’den %57.8’e geriledi, kiracılık oranı ise %26.2’ye yükseldi
HALKIN ALIM GÜCÜ AZALDI… Türkiye’de konut sahipliği oranında düşüş devam ediyor. 2014’te %61.1 olan konut sahipliği oranı 6 yılda %3.3 oranında azalarak %57.8’e kadar geriledi. Bu dönemde yaklaşık olarak 5 milyon 331 adet konut tamamlanarak piyasaya sunulurken, kiracılık oranı ise aynı dönemde %4.1 puan artarak %22.1’den %26.20’ye çıktı. Üretimin yüksek olmasına karşın konut sahipliğinin düşmesinin hanelerin özellikle düşen alım gücünden dolayı konuta erişememesinden kaynaklandığı kaydediliyor.
KONUTLARI YATIRIMCI GRUPLAR ALIYOR… Satışların artışı ise konutu alan kişilerin yeniden konut alım yaptığıyla açıklanırken, hanelerin yeniden konuta ulaşması için erişilebilir fiyata konut üretiminin gerekliliği ifade edildi. Bunun içinde daha küçük metrekareli konutlardan, paylaşımlı ev gibi yeni konseptler geliştirilmesinin yanı sıra kredilerde 10 yıl olan ödeme sürelerinin 20-25 yıla çıkarılması gerektiği dile getirildi. Bu alanda oluşan ihtiyacın giderilmesi içinde erişilebilir konut üretiminin yıllık 1 milyonun altına düşmemesi gerektiği belirtildi.
EV SAHİBİ DEĞİL KİRACILAR ARTIYOR… İstanbul Gayrimenkul Değerleme yöneticilerinden Ahmet Büyükduman da Türkiye’de kiracı grubunun %25-27 oranında olduğunu belirterek, “Toplumda nüfus artış hızıyla birlikte hane sayısı artarken, konut sayısı da yükseliyor. 2014’ten bu yana 2 milyon yeni hane oluşurken, 4 milyondan fazla konut yapıldı. Ancak, bu haneler neden daha fazla kiracılığa yöneldi diye bakıldığında şöyle nedenleri olabilir: Gelir dağılımındaki bozulmadan dolayı zaten konut sahibi olanlar daha çok konut sahibi olmaya başladı. Bu da yeni oluşan ya da mevcutta kiracı olan hanelerin ev sahipliğine geçişlerini zorlaştırıp kiracı havuzuna ilaveler getirdi” dedi.
“ÜST GELİR GRUBU KONUTA ERİŞİYOR”… Ahmet Büyükduman konuta üst gelir grubunun eriştiğini ifade ederek, şunları söyledi: “Bu grubun konutları kiraya verdiğini gösteriyor. Ayrıca konuta erişim gücü olsa bile toplumun bazı kesimleri konut sahibi olmak yerine kiracı kalmayı tercih ediyor olabilir. Gençler daha uzun süre bekâr kalıyor, bekâr kalınca daha uzun süre kirada kalıyor. Bu grubun da toplum içindeki payı genişliyor. Birde böyle bir sosyolojik gerçeklik var. Barınma krizinin oluşmaması için en az 3 yıl boyunca konut üretimi 1 milyonun altına düşmemeli. Ayrıca maliyetler nedeniyle erişilebilir küçük konut üretilmeli” dedi.
