Cypfruvex işletmecilik LTD. Genel Müdürü Cemal Redif, narenciye kalemlerinden bazı ülkelerin bazı talepleri olduğunu ancak bunun Türkiye ile Mersin kapısına takıldığını anlattı, pazarın Türkiye, Irak ve dolaylı Rusya pazarı olduğunu da belirtti. Ve
Müdür Redif aslında herkesin bildiği bir gerçeği yine seslendirmiş oldu..
Nedir o gerçek?
Kuzey Kıbrıs’ta üretilen ürünlerin ihracat maksadıyla Mersin kapısını şu veyahut bu nedenle 47 yıldır aşamadığı gerçeği.
Her iktidar dönemi bu sorun Kıbrıs Türk ticaretinin önemli bir sorunu olmuştur..
Ve her iktidar dönemi bu sorun hakkında yapılan girişimler sonuç vermemiştir.
Hatta Türk yetkililer böyle bir sorunun olmadığını ifade etseler de Kuzey Kıbrıs’tan giden ürünler hep Mersin kapısının dışında kalmıştır.
Ama nasıl olur?
Onca temas, verilen sözlü taahhüt vs.
Hepsi var ama sorun devam ediyor, bir
türlü çözülemiyor.
Kuzey Kıbrıs’ta üretilen ihraç ürünler Türkiye pazarına ve dolaylı olarak Türkiye üzerinden açılan pazarlara girme şansına sahip olamıyor.
Ve haliyle Kuzey Kıbrıs’ı tanıyan tek ülkeye de bazı ihraç mallarını satamıyoruz.
Neden Peki?
Neden Türkiye’ye dahi mal satamıyoruz?
Tanır gibi yapıp aslında Türkiye’nin de bizi tanımadığı gerçeği bir yana, Türkiye Cumhuriyeti’nin uluslararası ticaret kapsamında uyması zorunlu olan bağlayıcı birtakım kurallar söz konusudur.
Ve bu kurallar uluslararası alanda tanınmamış KKTC’nin Türkiye’ye ihraç malını sokmaya da engeldir. Dolayısıyla kim ne derse desin, hangi vaati önümüze koyarsa koysun bugünün gerçeği budur ve bu gerçekler üzerinden gidip sorunun ortadan kaldırılması gerekiyor.
Dolayısıyla Mersin kapısının lafta değil fiili olarak açılması Kuzey Kıbrıs ticareti için büyük bir ihtiyaçtır. Bunun bugünkü şartlarda ne kadar mümkün olabileceği konusu Kıbrıs’ta izlenen yanlış politikalarla belirsizliğini sürdürürken, Kuzey Kıbrıs’ın sınırlı miktarda ürettiği mal/ürünün uluslararası toplumu da diplomasiyle ikna ederek Türkiye pazarına girmesiyle birlikte üretim motivasyon kazanacak ve ekonomik bir kazanım elde edilecek.
