Mitomani, halk arasında bilinen adı ile yalan söyleme hastalığı, bireyin hiçbir yarar ya da çıkara dayanmaksızın devamlı olarak yalan söylemesi şeklinde ifade edilmektedir. Mitomani hastalığı olan bireylere mitoman adı verilmektedir. Ortada hiçbir neden yokken yalan konuşmaya ihtiyaç duyan birey, hastalığın ilerlemesi durumunda söylediği yalanlara inanmaya başlamakta ve bu doğrultuda yaşamını şekillendirmektedir. Oldukça ileri seviyelere ulaşan bu yalan söyleme hastalığı, bireyin istemsizce gerçekleşen ve yalan söylediğinin dahi farkında olmayan bir davranış bozukluğu haline gelebilmektedir.
Mitomanlar çoğunlukla durumlarının hastalık seviyesinde olduğunu düşünmemekte ve dolayısıyla terapi ya da tedavi önerisini geri çevirmektedir. Mitomanlar kendisinde bir problem olduğuna kanaat getiremediğinden, onların terapi görmesi için yakınları tarafından ikna edilmesi gerekmektedir.Yalan söylemenin çocukluktan itibaren doğru olmadığı öğretilmesine rağmen insanlar zaman zaman yalan söyleyebilir ya da yalan söylemek durumunda kalabilir. Bazen üzerindeki aşırı baskıdan dolayı yalana başvurur, altından kalkamayacağı felaketleri önlemek ya da yalnızca kendi çıkarları için yalan söyleme ihtiyacında bulunabilirler. Ancak mitomanide durum biraz farklıdır. Yalan söyleme davranışı kişinin ihtiyaç duyduğu bir alışkanlık ya da davranış sonrası kendini iyi hissetmesi ile tanımlanır.
Bu nokta da normal bireylerde de görülmekte olan beyaz yalanlardan ayrılmaktadır. Zorunlu durumlarda söylenen yalan, antisosyal kişilik bozukluğunun bir özelliğidir. Hormon kortizol oranındaki anormalliğe ek alarak kafa yaralanmaları da patolojik yalanlarda rol oynamaktadır. Belirtilerinden bahsedersek Büyüsel bir düşünce tarzı vardır. Düşüncelerinin gerçekliğine inanırlar. Yalanlarıyla kendini ya kahraman ya da kurban rolüne büründürür. Sık tekrarlanan bu yalanlar arasında bir tutarlılık bulunur.
Tabi bu yalanlar kişiden kişiye değişerek konsept değişikliği de gözlenebilir. Kendi hayal gücüyle ürettiği yalanlara inanmasıyla beraber gerçeklik algısında kopukluk gözlenir. Kaygı düzeylerinin yüksek olduğu zamanlarda daha çok yalan söylerler. Söylediği yalanlarda herhangi bir amaç gütmeden sadece psikolojik olarak içinden gelen yalan söyleme isteğinin davranışa dökülmesiyle beraber rahatlama görülür. Sürekli olarak eski yalanlarını desteklemek amacıyla yeni yalanlar üretirler. Normal bireyler yalan söylediklerinden dolayı suçluluk ve utanç duygusu hissederler fakat mitomanlarda bu durum söz konusu değildir. Yalan söyledikleri sırada yüz kızarması, göz kaçırma gibi belirtiler gözlenmez. Aniden gelen sorulara karşı hızlı ve tatmin edici cevaplar verebilirler.
Mitoman kişiler hasta olduklarının farkında değildir bu yüzden tedavi olmayı kabul etmezler. Yakın çevresinin rahatsızlık duymasından ötürü psikolojik destek almaya teşvik edilirler. Genel olarak bu hastalık ergenlik döneminde başlar, tedavi edilmezse yetişkinlik dönemine kadar devam edebilir. Mitomani tedavisi, oldukça önemli bir süreçtir. Psikologlar tarafından yürütülen bu tedavilerde kişinin psikolojik durumuna göre ya ilaç tedavisi ya da psikoterapi tercih edilmektedir. Mitomani tedavisinde öncelikle kişinin yüzüne yalancı olduğunu vurgulamaktan ziyade hasta olduğu konusunda ikna edilmesi gerekmektedir.
