Munchausen Sendromu genel olarak “istemli bir şekilde fiziksel, psikolojik belirti ve hastalık üreterek hasta rolü oynama ve bu yolla duygusal doyum sağlama” şeklinde tanımlanan bir bozukluktur. 9,10 Munchausen Sendromu; Asher Sendromu ve Oluşturulmuş Hastalık olarak da bilinmektedir. Ana amaçları “hasta rolü” üstlenmektir, böylece insanlar onlara özen gösterir ve ilgi odağı olurlar. Fakat bu davranışlarında herhangi bir dışsal motivasyon (maluliyete bağlı para kazanma, bir çıkar elde etme gibi) yoktur.
Semptomlarıyla da ciddi tıbbi müdahale uygulamalarına sebep olarak sağlık sistemi için çeşitli zorluklar yaratırlar. Bu sendroma sahip hastalar, doktorun muayenehanesine ya da acil servise sıklıkla klinik rahatsızlığını destekleyen uydurma bir öykü ile gelmektedir. Tedavi bitmeden hastaneden ayrılabilirler ve aynı tabloyla tekrar tekrar hastaneye başvurabilirler.
Hastane personeli ve doktorlar kişi tarafından ilgi ve sevgi alma aracı olarak görülmektedir. Bu amaçla içine girmek istedikleri hastalığın belirtilerini kendi vücutlarında kendileri oluştururlar.Bu kişiler başarılı bir şekilde şiddetli ağrı çekiyor, nöbet ya da baygınlık geçiriyor gibi yapabilirler. Bunu yaparken hasta olmadıklarının tamamen farkındadırlar. Bu sendroma sahip kişiler sağlıklı olduklarını bildikleri halde çevresindeki insanlara profesyonelce yalan söylerler. İkna kabiliyetleri oldukça yüksektir. Hastanın geçmişine bakıldığında ebeveyn tarafından ihmal, terk edilme ve kötü davranışa sıkça rastlanır.
Pek çok doktor, meslek yaşamında yapay bozukluk olgusu ile karşılaşmıştır. Munchausen Sendromu yapay bozuklukların en uç tipidir. Hastalık taklidi, patolojik yalan (pseudologia fantastica) ve sürekli dolaşma üçlemi karakteristiktir. Destekleyen etmenler ise sınırda (borderline) ya da antisosyal kişilik bozuklukları, çocukluktaki yoksunluk (ya da mahrumiyet), tanısal işlemler, tedavi ya da operasyon için sukunet, kendi kendine yapılmış fiziksel işlemlerin kanıtları, tıbbi geçmiş hakkında bilgi, erkek olma, bir çok kez hastaneye yatma öyküsü, bir çok yara izi (genellikle abdominal), polis kayıtları, alışılmamış ya da dramatik sunum olarak sayılabilir. Olgular sıklıkla alt sosyoekonomik düzeydeki erkeklerdir. Genelde erken adult yaşamda görülür.
Munchausen sendromuna sahip kişiler sağlık problemleri olmadığı halde, belli bazı şikayetleri öne sürerek, hastalıklarından bahsederler. Gösterdikleri belirtiler; Kendilerini başkalarına yaralı veya hasta olarak tanıtmaları ,uydurma fiziksel ya da psikolojik belirtiler ortaya koyma, aşırı ve abartılmış hastalık belirtileri sunma, dürüst olmadıkları anlaşıldığında başvurdukları hastaneden ya da bölümden uzaklaşma,insanları hastalıkları konusunda manipüle etme,diğerlerinin kendisini hasta olarak görmesini isteme, yaralanmak için kendilerine zarar verme, bir hastalığa sahip olmak için bilinçli şekilde zarar veren maddeler içme olarak sıralanabilir.
Bu sendroma sahip kişiler, her türlü tıbbi tedaviye gönüllü bir şekilde yaklaşırken, sendromun kendisi için yapılacak tedaviden kaçınırlar. Munchausen sendromu tedavi olur mu sorusuna verilecek cevap evettir. Tedavide kişinin davranışlarını değiştirerek, tıbbi kaynakları gereksiz kullanımını azaltmak hedef alınır. Psikoterapi, bilişsel davranışçı terapi özellikle kullanılır. Munchausen sendromu ilacı olan bir rahatsızlık değilse de, kişide kaygı veya depresyon gözleniyorsa, ilaç tedavisi de ek olarak yapılabilir.
