Asgari ücret 10 kişiye kadar olan işyerlerine prim desteği şartı ile belirlendi. Haliyle burada amaçlanan zor durumda olan küçük işletmelerin, çalışanlarına yeni asgari ücreti verebilmesini sağlamaktı. Bu doğru bir düşünce olmakla birlikte işin aslı öyle değildi, zira 10 kişiye kadar olan işyerlerine, şubesi olan işyerleri de dahil edildi.
Emsalı şu ki bu işyeriniz var ve bu işyerinin de 5 tane şubesi var. Her şubede de 10 tane çalışanınız var. Her bir şubeniz için ayrı ayrı çalışan hesabı yapılarak, tüm şubelerinize toplam 50 çalışanınız için prim desteği alabiliyorsunuz. Gerçekte 50 çalışanınız olduğundan alamayacağınız prim desteğini şubeleriniz olduğu ve her biri ayrı sayıldığı için alabiliyorsunuz.
Böylece, büyük işletmelerin de destekten faydalanmasının yolunu açılmış oldu.
Halbuki burada yapılması gereken, bir işverenin kaç çalışanı olduğu hesaplanırken, o işverenin tüm şirketlerinde toplam çalışan sayısının dikkate alınmasıydı. Böylece amaçladığı gibi desteğe ihtiyacı olan küçük işletmelere prim verilecekti. Desteğe ihtiyacı olmayan büyük işletmeler ise bundan fayda sağlayamayacaktı. Ve fakat öyle anlaşılıyor ki asgari ücretli dışında kalan tüm kesimler bundan hoşnut. Bir ülke düşünün ki emekçisine gıdım gıdım artış yaparken kaymak tabakasına kat be kat artış yapıyor.
Bu kaymak tabakanın başını da Cumhuriyet Meclisinde sözde halkı temsil eden vekiller geliyor. İşin ilginç yanı bu adaletsizliği iktidarı/muhalefeti kimse çıkıp da meclis kürsüsünden eleştirmedi, yanlış olduğunu söylemedi. Bundan da anlıyoruz ki mecliste bulunan siyasi partilerin halk temsilcileri bu işten memnun. Yani asgari ücretin 11 bin 800 TL olduğu ülkemde milletvekilinin bir kalemde maaşının üstüne 30 bin TL artış almasından ne vicdanen, ne de ahlaki olarak rahatsız olan milletvekili yok.
