Siyasette elmalar ve armutlar iyice karışmış. Kendini sağ ideoloji diye tanımlayan çoğu kişinin bu ideoloji içinde doğru kabul ettikleri ortak noktaları menfaat beklentileridir.
Eğer objektif olacaksak işin gerçeği geçmişte de bugün de sağ partilere oy verenleri bir arada tutan dinamik bu.
Hoş bu durum bilinmeyen bir şey de değil.
Ve fakat ilginçtir kendini sol ideolojiye inanlar diye tanımlayanların ya da bu ideolojiye yakın hisseden bir çoğunluğun da aslında bu ideoloji ile yakından uzaktan ilgisi bulunmayan bir yaşam tarzı içinde bunu algılamalarıdır. Bir başka izahla şöyle diyebiliriz bir kısım sözde sol değerleri benimseyen kişiler bana dokunmayan yılan bin yaşasın anlayışı içinde sistemin bütün yanlışlarına göz kapayıp, kulak tıkarken kendi kişisel bekalarını koruyarak mevcut düzenden nemalanmak suretiyle varlıklarını sürdürüyorlar. Şöyle ki, ülkemiz de asgari ücretin 11 bin sekiz yüz olduğu bir ortamda hak edişi olmadığı halde 100 bin ve üzeri maaş çekmeyi içine sindirenlerin içinde sol değerleri kendine kalkan yapanların sayısı az değil. Bu gözle görülen gerçeklik üzerinden hareketle bu durumda olan kişilere dair insan ister istemez bu nasıl iştir, nasıl bir tezatlığı bünyelerinde barındırıyor diye sorgulama ihtiyacı duyuyor!
Haliyle ortaya çıkan realite de bu kişilerin sol değerler üzerinden halkı istismar ettikleri çok açık bir şekilde karşımızda duruyor.
Nitekim bir tarafta sol değerler üzerinden güzellemeler yapıp ,diğer taraftan sağ değerlerin istismara açık bütün yanlışlarını bire bir benimseyerek, görmezden gelerek bunlardan kişisel menfaat elde etmekte bir sakınca görmüyorsanız, kusura bakmayın ama sizin solculuğunuz da tıpkı sağcılar da olduğu gibi toplumsal gayle üzerinden değil, şahsi menfaatlerinize dokunulan yere kadardır. Dolayısıyla sözde sağ değerler üzerinden politika yapanlarla sözde sol değerler üzerinden politika yapanların ortak noktası kişisel menfaatleri doğrultusunda siyasette yön belirlemeleridir.
