Devlete seyrüsefer denilen yol vergisini aksatmadan ödüyoruz. Bunun karşılığında ne veriyor bize? Yoğun bir trafik ve tarladan çok çok daha kötü yollar!. Bütün bu tezat yetmezmiş gibi, yollara polisleri doldurup seyrüsefer cadı avına çıktılar. Kısacası kullandığımız araçların yol vergisini ödüyoruz ama araçlarımızı kullanacak yol yok, olan yollar da taşlı tarladan beter!
Her ay kullandığım elektriğin bedelini çatır çatır ödüyoruz, üstelik olabilecek en karlı oranda. Peki hak ediyor muyuz gerek kurumun gerekse ülkeyi yönetenlerin ve sözde onlara muhalefet yapan iki yüzlü siyasetin bize reva gördüğü sistemsizliğin,, güç ve rant kavgasının nihayetinde elektriksiz günler ve psikolojik mobbing ile karşı karşıya kaldık. Bu çıkar kavgasının arasında halkı mağdur etmekten geri durmadılar. Ekonomiyi yönetemeyen, çıkar kavgaları ile ülkeyi batıran zihniyetle halkı her gün daha da fakirleştiriyorlar.
Korka korka markete giren, kasap reyonunu ve veya kasap dükkanını teğet geçen manava girerken ödü patlayan bir halk yarattılar.. Velhasıl halk için değil, halka karşı duran bir tavırla vurdumduymaz bir anlayış içinde vatan millet nutukları atarak teslimiyetçi uygulamalarla Kıbrıs Türk Halkını kalitesiz bir yaşama sürüklediler.
Her iki laflarından biri olan “ halk için çalışıyoruz” edebiyatı ile insanlara hayal satıyorlar. Siyaset kurumuna güvenin bütünüyle yitirildiği bu günlerde utanmadan sıkılmadan bu yaşananlar olağan mış gibi “yüzleşeceksiniz, kaderinizdir, alışacaksınız” vb gibi absürt kelimeleri dayatmaya çalışıyorlar.
Toplum olarak yaşamakta olduğumuz bu sürecin bir sonucu olarak bugün, maddi manevî bir yıkıma terk edilmiştir halk..
Bugün geldiğimiz nokta da çağdaş bir hukuk devleti turizm ,eğitim ve huzur ülkesi olacak potansiyeli olan bir adanın maalesef tam bir kaos ülkesi olarak önümüzde durması gerçekten çok üzücü…
