Sorunlar neden çözülemiyor?

Sosyal adaletin hayat bulduğu, fırsat eşitliğinin erozyona maruz kalmadığı, hukukun üstünlüğünün tartışmasız ve hissedilebilir etkisi ile demokrasi, insan hakları ve iradenin zafiyete uğramadığı, kendi ayakları üzerinde durabilen sürdürülebilir ekonomi, çağdaş bir eğitim sistemi, turizm, yüksek öğretim, küresel çevre çalışmaları ile uyumlu ,toplumsal cinsiyet eşitliğinin karşılık bulduğu ve uluslararası ilişkilerin devlet politikası bütünlüğünde yürütüleceği yeni bir anlayışa ihtiyacımız vardır..

Öyle sanıyorum ki seçime katılan, katılmayan tüm siyasi partiler ve unsurlar bunun farkındadır.

Dolayısıyla mevcut düzen içinde doğru kabul edilen sistemin sürdürülemez olduğunun hepimiz farkındayız.

O halde bugün iç siyasette girilen yarışın zeminini bunlar oluşturmalı.

Ve fakat siyasi partilerin manifestolarına baktığım zaman bu ihtiyaçları karşılamaktan çok uzakta olduklarını görüyorum.

Peki ama herkesin bildiği bu yapısal sorunların çözümü belli olduğu halde neden kimse bunu dillendirmiyor?

Elbette oy  kaygısı ile mevcut sorunlar görmezden geliniyor.. Haliyle yıllardır kronikleşmiş hale gelen işlevsiz düzene dokunulmuyor. Hatta buna uyum sağlama yarışına giriliyor. Ve nihayetinde sürdürülemez bu düzenin devamı için el birliğiyle sistemin çarkları döndürülüyor.

Bunun sonucunda ise halk nezdinde güven yitiren bir siyaset kurumu, istikrarsız yönetimler, biriken sorunlar ve umutsuzluğun hakim olduğu bir ortam oluşuyor. Kuşku yok ki her siyasi partide kıymetli adaylar mevcuttur. Eğitimli, donanımlı, alanında uzman, işinin ehli, girişimcilik yönü üst seviyelerde olan, yenilikçi düşünceye sahip insanlardır bunlar. Ve elbette bu nitelikteki adaylara destek olmak gerekiyor. Lakin iş uygulama aşamasına geldiği zaman bu nitelik sahibi kişiler ortadan kayboluyor. Ya içine girdikleri bu düzen onları dönen bu çarkın zorunlu dişlisi yapıyor, veya da işin kolayına kaçıp kendi arzularıyla bu dişlinin parçası olmayı kendileri tercih ediyor.