Hepimizin hayatında belirli evreler yaşanır. Birçoğumuz bu evrelere evliliği de katarak bir aile kurar ve hayatlarına çocuk da eklenmesi ile evliliklerini mutlu bir şekilde sürdürürler. Fakat günümüze geldiğimizde evlilik yapan birçok anne ve babanın ayrıldığını ve ailelerinin parçalandığını görmekteyiz. Ayrılmak evlilikten daha kolay hale gelmiş bir durumda. Ebeveynlerin kısa sürede aldığı bu kararlar çocukları ne kadar çok etkiliyor? Ve ilerideki hayatlarında onları ne gibi bir kalıcı travmalar bekliyor?
Hiç düşündünüz mü?
Genelde anne babası ayrılan çocuklar duygusal ve motor gelişimlerinde gerileme gösterebilirler. Daha önce tuvalet eğitimini tamamlamış çocuk altını ıslatmaya başlayabilir. Parmak emme, tırnak yeme, bir şeye karşı tutturma, istediği olmazsa kendini yerden yere atma, bağırıp çağırma davranışları gerileme eğilimi yaşarlar. Yetişkinliğe yaklaşmış çocukların boşanmayı kabullenmesi çok daha kolay olur. Boşanma, çocuklarda sosyal ilişki sorunlarına da yol açabilir ve çocuğun kendi evliliğinde boşanma ihtimalini de artırır… Boşanma döneminde çocuklar anne ve babalarının çatışması arasında kalırlar ve bu süreç onlar için fazlasıyla stresli ve sallantılı geçebilir. Genelde yaşanan bu süreçte ebeveynler çocuklarının etkileneceği birçok yanlışlar yaparak bu süreci başarısız bir şekilde yönetmektedirler. Ebeveynleri ayrılan çocukların büyük bir kısmı psikolojik ve davranışsal sorunlar yaşadığı bir gerçektir. Bunun en büyük nedeni ise ayrılık sürecinin sağlıklı bir şekilde yönetilmemesi ebeveynlerin birbirini çocuğa karşı kötülemesi gibi tüm bu davranışlar çocuklara ciddi anlamda travmalar yaratmaktadır. Peki bu yaşanan süreci sağlıklı şekilde nasıl yönetebiliriz ?
Çocuklar ebeveynlerin ayrılacağı kesin olan kararı onlardan duymalıdır. Alınan bu kararı ayrılık süreci başlamadan iki hafta önce çocuk ile paylaşılması daha uygun olacaktır. Ebeveynler ayrılık süreci ile ilgili ne kadar üzgün ya da öfkeli olurlarsa olsunlar bu yoğun duygularını ne kadar baskın olsa da bu duyguları çocuğa yansıtmaması ve ev ortamında söylemesi doğru olandır. Çocuğunuza boşanma kararını açıklayacağınızda şu üç amaca ulaşmayı hedeflemelisiniz. Ebeveynlerinin onu sevmeye devam edeceğine dair güvence vermek, Çocuğunuzu suçluluk duygusuna karşı rahatlatmak İleriki zamanlarda travmatik olabilecek önemli hayat değişimlerine karşı çocuğu rahatlatmaktır. Boşanmayla gelen değişimlere birçok ebeveyn ve çocuk adapte olabilir, bazen de profesyonel danışmanlık hizmeti almak ailelere yardımcı olabilir. Siz ve ya çocuğunuz fazla stres, ciddi depresyon veya kaygı yaşıyorsanız, çocuğunuzun okul ya da sizin iş performansında düşüş varsa, 6 haftadan fazla süren öfke nöbetleri gözlemliyorsanız profesyonel destek almak size yardımcı olabilir. Hem aile terapileri hem de bireysel terapiler, yaşanan acının hafiflemesinde ve ileride yaşanabilecek olası sorunların önlenmesinde, duygusal destek sağlama konusunda etkili olacaktır. Boşanmanın, 6 aylık bir alışma sürecinden sonra da çocuğunuz üzerinde etkileri olacaktır. İlerleyen süreçlerde de çocuğunuzun ihtiyaçlarına göre onun duygularını ve kaygılarını konuşmaya devam etmek için ciddi bir çaba sarf etmeniz gerekecektir. Unutmayalım ki kötü giden bir evlilik çocuk için boşanmaktan daha zararlı olabiliyor.
