Şark tipi yöneticiler “Her grup, kendi başkanı kadar konuşur” der. Şark için haksız da değiller hani. Başkanlık Sistemi üzerine bir kurulmuş bir düzen var artık. “Baş ol da, soğan başı ol” cinsinden bir örgüt kültürümüz var ya, işte tam da o dem.
Bu aralar geçiş dönemi (ölü sezon değil) ya, kulüpler bir bir başkan değişimi telaşı içerisinde. Bazıları “Devam” dedi, bazıları ise “Yeterli destek bulursam”lı cümleler. Bazıları ise ‘çiçeği burnunda’ harıl harıl para bulma derdinde.
Bir defa başkan futbol konusunda uzman olmalı mı? Asla ama başkan yaşayabilir finansal yapının başında oturur ve kaliteli hizmet satın alıp, o uzmanları dürtüklemek zorundadır. Özellikleri mi? Naçizane başkan adayımızın veya başkanımızın vasıfları özetle şöyle olmalı: Başkan; Lider yöneticilik konusunda en önce uzman olmalı… Adaletli olmalı… Sevgi dolu olmalı… Saygı göstermeli ve de istemeli… Kararlı olmalı… Herkesin başkanı olmalı… Spor hukukunu bilmeli ve hukuka saygılı olmalı… Uzlaştırıcı ve yapıcı olmalı… Etkili bir motivatör olmalı… Medya ile iyi ilişkiler kurmalı, federasyonla da… Ağzından çıkanı kulağı duymalı.
E başka? Tarihi değerlere sahip çıkmalı… Kulübün parasının harcanması konusunda titiz ve detaycı olmalı, yok öyle har vurup harman savurma… Futbolcu kaynağına yatırımı en üst seviyede tutmalı… Teknik adamlarının özellikle eğitim konularındaki değişim ve dönüşüme hazır tutmalı ve onlara bu yolda imkânlar sağlamalı… Yönetimdeki karar alma sürecinde tam katılıma inanmalı… Aristo gibi ikna edici olmalı… Dürüst ve de güvenilir tabii ki de olmalı… Zaman zaman aşırıya kaçmadan inisiyatif kullanmalı ve kullandırtmalı… Özellikle spor endüstrisi konusunda uzman olmalı…
Özetle ve de kısaca Toplam Kalite Felsefesi’ne inanan bir başkan istiyor camialar. Kolay gelsin a başkanlar.
