Catenaccio

Catenaccio; İtalyancada ‘asma kilit’ anlamına gelen ve genellikle de İtalya Serie A’daki takımların savunma anlayışını anlatan bir kurgudur. Hafta içi kaleme aldığımız “Catenaccio ölmedi, ligimizde yaşıyor” başlıklı yazı, şahsıma hem bir şeyler öğretti, hem de bir nevi nostalji yaşattı sağ olsun hocam.  “Atak futbolu maç kazandırır, savunma futbolu kupa kazandırır” felsefesini benimsemiş İtalyanların “Madem defans yapıyoruz, öyle bir defans yapalım ki ismi olsun, şan olsun” diyerekten ortaya çıkardığı bir futbol anlayışı.

Nihayetinde 82 Futbol Dünya Kupası’nda İtalya Millî Takımı uygulamış ve kupayı kazanmıştı. Ancak bu taktiğe  kelimenin tam anlamıyla “Anti-Futbol” demişlerdi dönemin futbol yorumcuları. Yunanistan da buna eşdeğer bir anlayışla 2004 Avrupa Futbol Şampiyonası’nı kazanmıştı. “Böyle bir taktiği benimseyen takımlar mutlaka tarihe geçerler ama şan ve şerefle değil, korkaklıklarıyla anılırlar” diyen futbol adamı çok ama yine de dönemin Yunanistan Millî Takımı Teknik Direktörü Otto Rehhagel’i salya sümük ayakta alkışladılar.

Aslında Yunanistan’ın 2004 Avrupa Şampiyonası’nda oynadığı futbol Catenaccio değildi ama buna çok benzer bir sistemle kazandılar. Catenaccio İtalyanların eş zamanlı alan ama sıkı sıkıya eşleşmeli alan savunması taktiğiyle oynanır. Bu taktikte, hem alan savunması, hem de adam markajı pozisyonun durumuna göre eşzamanlı olarak birliktedir. Özetle; ‘Defansın göbeğinde iki adet savunmacı vardır. Bunlarla beraber en arkada, bir de tercihen kel ve göbekli istenen sarkık bir libero vardır. Sol kanatta ve sağ kanatta gömülü iki futbolcu önünde yine ortaya yakın ikili gömülü orta saha oyuncusu vardır. E onların önünde de forvet arkası iki defansif, bir de ofansif oyuncu ve en önde de maksat dostlar alış verişte görsün tarzı bir santrafor’ bulunur. İşte, alın size ‘Oynamam ama oynatmam da’ tarzı bir futbol anlayışı.

Sonuç mu? Ülkemizde de “Duran toplarla sonuca gidelim. Bir olsun, bizim olsun” diyen Otto Rehhagel tarzı teknik insan çok. Hayırlısı bakalım…