Bugün en çok tartışılan konulardan biri de ülkenin kendi kendine yetecek ekonomik kabiliyetinin olup olmadığı konusudur.
Evet bu ülkede ülkeye yetecek ve gerekli yatırımları yapacak kaynak mevcuttur..
Sır olmayan herkesin gözü ile gördüğü gerçek şu ki bu ülkede hesapsız kitapsız bir para mevcut. Bu para bir şekilde ülkede dönüyor. Öğrenci diye özellikle Afrika ülkelerinden adaya gelen bir kesim var ki, yaşantıları ile, yaşam biçimleri ile kaldıkları lüks evler ile kullandıkları lüks otomobiller ile dikkat çekiyorlar. Sanırım bu bir tek ilgililerin gözünden kaçıyor. Hiçbir iş yapmıyor bu şaşalı yaşantıyı sürdürenler.
Velhasıl ortada gözle görülür bir meşguliyeti olmadan, yani ticari bir aktivite içinde olmadan krallar gibi yaşayan bir kesim var ülkede bu derenin suyunu merak eden hiçbir yetkili de yok anladığım kadarıyla..
Dolayısıyla hesapsız kitapsız ve çok büyük ihtimalle kayıt dışı olan lakin ehli ellerde yasal olan meşru kabul edilen paraların kayıt altına alınması ile işe başlayabilirler.
Yeter ki ortada olan bu kaynak doğru maksatlar için kullanılabilsin. Ve fakat burada denetim büyük öneme haizdir. Çok üzücüdür ki bu ülkede dönen kara paranın ehli ellerde yasal boyutunu ve finansal kılıfını uyduranlar aynı zamanda adil vergi toplanmasının önüne geçmektedirler..
Nitekim bu ehli eller vergi toplamadan çalarken zaten sistem çökmeye başlıyor.
Ve maalesef bunu yapanlar günden güne çoğalıyor. Gelelim memur maaşlarına; giden kaynağa? Peki memur maaşları çok mu? Hayır değil. Sorun çalışmayanın, sorumluluklarını suiistimal edenlerin de maaş alması, hatta yüksek maaş almasıdır. Adım atmadığı iş yerinde maaş çekenler var.. Kimse kimseye dokunamıyor. Neden? Çünkü seçim var, çünkü bilmem kimi tanır, partilidir vs vs..
İş gelir toplum ahlak ilişkisine dayanır.
Toplumun ekonomik, sosyal, kültürel bütün sorunlarının hepsi ahlak problemidir. Ahlak yoksunluğu başat olunca elbette çöküş de kaçınılmaz oluyor.
