İstatistik Kurumu yıllık enflasyonu %114.25 olarak açıkladı. Peki bu oran doğru mu?
Elbette değil. Kıbrıs’ın kuzeyinde yaşayan her birey bunu rahatlıkla görebilir, üstelik bire bir yaşayarak.. Açık ve net yazıyorum benim İstatistik Kurumuna zerre kadar güvenim yok. Nokta seçiciliği yaparak sepet oluşturan ve kağıt üzerinde “Ali Cengiz” oyunları ile bu oranı çıkaranlar dahi buna inanmıyorlar. Hiçbir ülke, kurum kuruluş gerçek dışı yöntemlerle asla yönetilemez. İşte tam da bu nedenle bizim ülkemizde insanların kurumlara güveni kalmadı..
Hoş bir ülkede enflasyonu en iyi değerlendirecek olan o ülkede ekonomiye dahil olan halktır. Zira evinin günlük ihtiyaçlarını karşılarken elini uzattığı her ürünün döviz üzerinden TL’ye yansıdığını biliyor ve bunu bizzat deneyimleyerek görüyor. Şimdi hal böyle iken bu oranın makul bir tespit olduğunu söylemek halka yalan söylemektir.
Nitekim bir tarafta halkın cebinde hissettiği gerçek enflasyonun yüzde iki yüzleri aşarken, diğer taraf da Devlet İstatistik Kurumunun maksatlı olarak değerlendirme sepetinin içine koyduğu ürünlerle arzu ettiği sonucu ortaya çıkarmasıdır. Olay bundan ibarettir. Elbette evine ayda 50/60 bin ve üzeri maaş düşen, ya da bir şekilde haksız kazanç elde edenlerin anlayabileceği bir şey değildir bu. Tabiatıyla bu oran onların kabul edebileceği bir oran olabilir. Ve fakat dar gelirli aileler için durum farklı..
Peki neden farklı?
Öncelikle şunda anlaşalım.
Ülkemizde yaşayan ve objektif bakış açısına sahip olan herkes şunu rahatlıkla gözlemleyebilir. Hiçbir alanda bireyler arasında eşitliğin söz konusu olmadığı ülkemizde gelir adaleti de son derece sorunlu. Bu ne anlama geliyor?
Gelir adaletinin hiçbir şekilde olmadığını anlıyoruz bundan. Dolayısıyla sınıflar arası makas her gün biraz daha açılıyor.
Özellikle dar gelirli bireyler büyük oranda alım gücünü yitirmiş durumdadır.
Dolayısıyla Devlet Kurumlarının gerçek göstergelere bakmak yerine kağıt üzerinde bin bir numara ile oran belirlemesi ülke gerçeklerini görmezden gelmesini sağlar.
