Dibelik şaşırdılar
Cezaevi açmanın yönetenler için gurur vesilesi olduğu bir coğrafyada söylenecek hiçbir şey kalmadı. Bunun gerçekten izahı yok! Suçların azaltılmasını hedefleyen politikalar üretmek yerine, cezaevi açarak bunu gurur vesilesi olarak niteleyenler toplumu suç artışını olağan bir kabullenişe sürüklemede sakınca görmüyorlar
Akıl tutulması deyip geçelim diyeceğim ama, bu başka bir şey.
Ya ifade etmekte yetersiz kalıyorlar, ya da ağızlarından çıkan kelimelerin ne anlama geldiğini bilmiyorlar.
Hal böyle olunca da akıl tutulmasının da ötesinde bir pişkinlik ortaya çıkıyor.
Yeni cezaevi açılışından övgü ile söz eden ve bugünü gurur günü diye ilan eden bir anlayış. İnanın ne denir ne yazılır bilemiyorum böylesi sığ, böylesi yüzeysel bir anlayış için. Yeni cezaevi açmakla gurur duyan bir hükümet ve başbakanı var bu ülkede.. Oysa biz halk olarak utanç duyduk. Zira normal bir ülkenin normal yönetimlerinde mahkum sayısının artmasından utanç duyulması gerekir.
Elbette aynı oranda bunu anlayacak, algılayabilecek yetiye de sahip olmak gerekir.
Ne ile gurur duyulması gerektiğini neden gurur duyulmaması gerektiğini ayırt edemeyecek kadar yoz bir düşünce maalesef ülkeyi yönettiğini zannediyor.
Suç oranlarının artması, mevcut cezaevinin kapasitesini aşması ve bu yöndeki ihtiyaca cevap veremeyecek duruma gelmesi bir toplumun gururu değil utancı olur.
Ama kime neyi anlatacaksın.
Hayat pahalılığının önüne geçebiliyor musunuz? Enflasyon için tedbir alabiliyor musunuz? Asgari ücretliyi açlık sınırının üstüne taşıyabiliyor musunuz? Can emniyeti olmayan zifiri karanlık yolları aydınlatabiliyor musunuz?
Teknecik santraline bir filtre taktırabiliyor musunuz? 21. Yüzyıla yakışan bir eğitim ortamı yaratabiliyor musunuz? Ülkede fırsat eşitliği yaratabiliyor musunuz? Liyakat, hak hukuk demokrasi ve evrensel değerlere sahip çıkabiliyor musunuz?
Partizanlık yapmaktan vazgeçebiliyor musunuz? Kamu kaynaklarını çar çur etmekten vazgeçebiliyor musunuz?
Görünen o ki yok.
O halde bu nasıl bir aklın tezahürüdür, anlamak mümkün değil.
Cezaevi açmanın yönetenler için gurur vesilesi olduğu bir coğrafyada söylenecek hiçbir şey kalmadı. Bunun gerçekten izahı yok! Suçların azaltılmasını hedefleyen politikalar üretmek yerine, cezaevi açarak bunu gurur vesilesi olarak niteleyenler toplumu suç artışını olağan bir kabullenişe sürüklemede sakınca görmüyorlar.
Hani derler ya son çıkan ışığı kapatsın diye.
Geldiğimiz durumda ışığı kapatacak o son kişinin bile kalmadığını anlıyoruz bu ülkede…
