KKTC, önümüzdeki Pazar günü ya yeni liderini seçecek ya da eskisiyle devam edecek.
Ya, son dört seçimde gördüğümüz “bir sağdan bir soldan” geleneği bozulacak veya gelenek devam edecek.
Evet, KKTC’nin Beşinci Cumhurbaşkanı, Pazar akşamı 19.30 gibi belli olacak.
-*-*-
Bir yandan “KKTC Cumhurbaşkanı” sıfatının sahibi belirlenecek ama öte yandan çok daha önemli bir sıfat da ya yeni sahibine takdim edilecek ya da eski sahibinde kalacak: Kıbrıs Türk toplumu “liderini” de belirlemiş olacak…
Ki bu unvan, bu sıfat, bu makam, eskilerin deyişiyle bu “titr” çok daha önemlidir…
-*-*-
Aslına bakarsanız, mevcut parlamenter sistemde, Cumhurbaşkanı’nın sembolik görevleri dışında “siyasi ağırlığı”, yoktur…
Düşünün ki iktidarda ya UBP ya CTP var…
“Cumhurbaşkanı”nın bu iki partiden gelmemiş birinin olması, “yürütme organına başkanlık etmesi” şansını “etkisizleştirir”…
Ama “Toplum lideri” unvanı, ciddi ve ağırlıklı bir unvandır.
Dünya tanır!
-*-*-
11 adayın yarıştığı ilk turu geride bıraktık.
Yarışa katılma cesareti gösteren tüm adayları kutluyorum.
Seçmenler sonucu böyle uygun gördü.
-*-*-
Katılım oranı, yüzde 60’ın altında kaldı.
Oran evet düşük ama seçime katılan insan sayısı geçmişteki son üç – beş seçimden farklı değildi.
2015’te 175 bin civarındaki seçmen sayısının şimdilerde 200 bine yükselmesi; 25 bin kişilik seçmen artışına denk gelir ki bu artış hızı; bence “olağanüstü”dür ve “normal bir ülkenin” veya “doğru – düzgün bir devletin” bu artış hızına ulaşabilmesi için, ya doğurganlık oranının çok yüksek olması ya da “gollifa gibi vatandaşlık dağıtımının çok yüksek olması” gerekir.
Eğer birincisi gerçekleşmişse, “helal olsun” ama değil.
Dolayısıyla, bu konunun da ciddiyetle “hesaplanması”, önemle “üzerinde durulması” gerektiğini belirtmekte sanırım fayda vardır.
-*-*-
Seçime katılım oranının düşüklüğüne gerekçe olarak, gollifa gibi dağıtılmış vatandaşlıkları da gösterebiliriz… Çünkü seçmen olma hakkına sahip binlerce Türkiyeli kardeşimizin, şu anda Ada’da olmadığını iyi biliyoruz.
3 bin kadar seçmenin karantinada olduğu da biliniyor…
Türkiye’ye yaylaya veya yaz tatiline gitmiş çok sayıda insanın dönmediği ya da dönemediği de kabul ediliyor.
Eh, en azından 5 bin seçmenin asıl ikamet adreslerinin Londra olduğu da bilinen gerçekler arasında. (Ayrı bir tartışma konusu)…
Haliyle, “koronavirüs endişesi” de bir çok insanı sandığa götüremedi.
Elbette siyasete güvensizlik nedeniyle sandığa gitmeyenler de “gırla”; dolayısıyla yüzde 60’ı sandığa taşımak bile çok büyük başarıdır diye düşünmekteyim.
-*-*-
Gelelim seçim sonuçlarına…
Tabii ki seçimin galipleri Ersin Tatar ve Mustafa Akıncı’dır…
UBP’nin yüzde yüze yakın bir toparlanmışlıkla seçime gittiğini söylemek yanlış olmaz.
Bu da, olası bir erken seçimde ne olursa olsun, UBP’nin her zamanki gibi “birinci” olacağının işaretidir.
Ancak bunun bir de “rehavet” kısmı vardır.
UBP’lilerin, “toparlandık, bütünüz, güçlüyüz” havasına kapılıp rahatlaması, ikinci tur için ciddi dezavantajdır. Eğer UBP rehavete kapılmazsa ve yakalanan ivme korunursa, ikinci tur için adaylarının kazanma şansı çok yüksektir.
-*-*-
Mustafa Akıncı, ilk turun bir diğer galibidir.
Şu veya bu nedenle, o ya da bu şekilde hiç fark etmez; arkasında önemli bir siyasi parti gücü olmaksızın ikinci tura kalmış olması, toplum içerisinde hala çok saygın biri olduğunun net göstergesidir.
Ancak aldığı oyların önemli bir kısmının, özellikle “Türkiye’den müdahale yapıldı” iddialarına tepki amacıyla verildiğini görmemek bana göre iyi bakamamakla alakalıdır.
-*-*-
Akıncı, bu oy oranını ikinci turda kesinlikle korur…
Peki, seçimi kazanması için ne gerekiyor?
En kaba tabirle “Türkiye’ye karşı verdiği irade veya onur kavgasına destek bulması gerekiyor!”…
-*-*-
Bir önceki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde daha sonuçlar tam açıklanmadan, “İkinci turda Akıncı” diye sanal paylaşım yapan çok CTP’li vekil vardı.
Şimdi “ben bu satırları yazana kadar görmedim!”…
Haaaa çok CTP’li, “Akıncı” diyecek ama “hepsi” der mi?
Bundan emin değilim.
-*-*-
Bugün ve yarın bu konu netleşir…
-*-*-
Seçimin üçüncü “galibi” Tufan Erhürman’dır…
Erhürman’ın, bir seçim önce partinin adayı olan Dr. Sibel Siber’in aldığı oydan daha az oy almış olması ölçü değildir.
Çünkü, yukarıda da belirttiğim gibi, ciddi sayıda CTP’li, Akıncı’ya o vermiştir.
Erhürman’ın aldığı yüzde 20 civarındaki oyun önemli sayılabilecek, ikinci turu belirleyebilecek oranının, “soldan gelmediği” yani “CTP’nin oyları olmadığı” inancımı ya da saptamamı veya iddiamı da paylaşmak isterim ki tekrar ediyorum; ikinci turun sonucuyla bağlantılı olarak asıl belirleyici olacak olan bence bu oylar olacaktır.
-*-*-
Seçim sonucu ile alakalı “yenilgi” sütununa ismi yazılacak üç aday, Kudret Özersay, Erhan Arıklı ve Serdar Denktaş’tır…
Aldıkları oy oranları bekledikleri oranlar değildir. Ancak onlara oy verebilecek bir çok seçmenin, “kazanabilecek atlara” bet yaptıklarını söylemek de zor değil.
Evet, üç aday da seçimde istedikleri sonucu almamış olabilirler ama üçünün de “ikinci tur”daki değerleri, belki de birinci turdan fazladır.
(Seçim analizlerini yapmaya devam edeceğiz…)
-*-*-
Gelelim asıl meseleye…
Asıl mesele, 18 Ekim sonrasıdır…
“Hükümet Krizi” vardır ve kesinlikle olmaması gereken bir dönem söz konusudur.
Özellikle UBP – CTP ve HP’nin ya ikişerli ya da üçü birlikte sahip çıkması gereken çok kritik bir dönem…
UBP – CTP ve HP’nin “bakanlarla”; ötekilerin ise “dışarıdan” destek vereceği; UBP’li bir “vekil başbakan” liderliğinde “Covid Hükümeti” oluşturulması ve 2021’in kesinlikle seçimsiz geçirilmesi kaçınılmazdır.
Sohbetimiz sırasında konuyu açtığım bir dostum, “Bu şartlarda, bu durumda CTP veya HP, UBP ile işbirliği yaparsa ikisi de biter; HP zaten çok yaralı ama CTP de ciddi zarar görür” dedi.
Doğru olabilir bu saptama ama CTP ve HP, bu şartlarda, bu durumda UBP ile işbirliği yapmazsa, “toplum” da biter!!!
