TDP Milletvekili Zeki Çeler kişisel sosyal medya hesabından 11 yıllık köpeği Shiro’nun öldüğünü paylaştı. Çeler’in paylaşımına yüzlerce insan “Başın sağolsun” yorumları yaparken Çeler’in köpeği için yazdıkları yüreklere dokundu.
İşte o paylaşım:
Çeler’in paylaşımı şöyle;
“İçim yanar… acım paylaşarak hafifler mi bilemem… kimi okuyan “amma şeye maraz eder bu da” deyebilir, kimisi da benimle aynı duyguları paylaşabilir… Kolay değil koskoca 11 sene, bizim hikayemiz çok dolu…
Sene 2010, Girne Belediye başkanlığına aday olmaya karar verdiğim için ayrı eve da taşındım. 2 yatak odalı geniş balkonlu bir apt dairesinin en üst katı. O dönem de gündüz bir cafe de gece clubda çalışırdım. Ayrıca belediyenin da folklor ekiplernin hocasıydım. Haziran da seçimler oldu, 29 yaşındaydım. Seçimi gaybettiğim günün ertesi gün folklor ekibinden atıldım. Birkaç hafta sonra da çalıştığım cafe den ayrılmak zorunda kaldım. İşsizdim, bir tek hafta da 2 gece clubdan aldığım gecelikle geçinmek zorundaydım. Cafe den ayrılırken bir miktar ödenek aldıydım. Hem folklorden atılmamın marazı, hem işsiz kalmanın verdiği gayleyi çekerken; en yakın arkadaşlarımdan Ali Naşit beni arar ve “gel da Sushi nin yavrularından birini sana verecem” der. Alayım mı almayım mı, benim halim bana yeter, apt da kirada yaşarım, ev sahibi ne der? Komuşular ne der? Dedim ama gene da aldım. Adını 15 gün sonra koyabildim, çünkü Pertev Karalıgil amcası (veterineri) kolay kolay isim beğenmez benda sonunda kendi cinsi olan Japon Spitz e uygun rengini de gene japonca dan Shiro goydum. Annesinden mantar bulaştığı için uzun bir tedavi süreci geçirmek zorundaydı. Bütün biriktirdiğimi ona harcadıydım. (Helal olsun) artık benim bir dert ortağım vardı, işssizliğime, parasızlığıma, yalnızlığıma bir ortak vardı. Shirom aşkım vardı… insan gibiydi, gözlerinin içi gülerdi. Çok da şımarık ve inatçıydı. Ama sağını solunu, sayı saymayı, ölü taklidi yapmayı, yaya geçidinde bekleyip arabalar durunca geçmeyi hepsini bir çırpıda öğrendiydi…
köpek yarışlarında ödül kazandın, mahalle de çocukların, özellikle Hasancığın’ ın en yakın arkadaşıydın, yan daireye birşekil balkondan sıyrılıp geçer, Ela cıkşa oynardı. Çocukları bir başka severdi. Arabaya binmeyi dolaşmayı bir çocuk gibi çok severdi. Bir heyecan beni sinir sara ederdi.
Alev Muezzinoglu halasına ve bir çoğuna hayvan sevgisini aşılayandı. Anneminan babamın torunu, gardaşımın yeğenciği gibiydi. Mavri, Aspro, Billy ve MioZou’ nun ablasıydı.
Şimdiki bahçeli ev taşındığımda yılandan tilkiden bu dağın burnunda birşey olursa diye çok korkardım. Ama 3 senede buraların da alfası olmayı başarmış. Ben yokken bile hiç bir yere gitmeyenimdi. Kapılarımı gözleyendin…
Yepiz yenni ev yaptın, köpeklerda evde deyenlere karşı, ben onlar için buraya taşındım dediğimde dizimin ucunda oturanımdın.
5 dakikalığına bile evden ayrıldığımda, geri döndüğüm zaman sanki günlerdir yokmuşum da eve dönümüşüm gibi yola koşanımdın.
Komşumuz Leyla Tahsin nın da yoldaşı olduydun. Kızları Nuraycık doğdu doğalı pencerenin başından ayrılmayıp bekleyendin. Gazetelere, televizyonlara çıkıp ünlü, meşhur Shiro oldum sen. Ben evde yokum tv izlerken yanımda uyuya kalıp kabus gördüğünde az videonu çekip, yavaş yavaş uyandırmadım seni.
Şimdi en derin ve sonsuz uykuya daldın Shirom…. geride bir çok anı, seni seven ve senin için göz yaşı döken, içi parçalanan onlarca arkadaş, kardeş, aile ve bir baba bıraktın. Bugünün geleceğini hep bilirdim ama bu acıya dayanamayacağımı da bilirdim…
Umarım bu hayatta hep mutlu olmuşsundur. Umarım bir gün bir yerde gene buluşacayık…
şimdi rahat uyu Shirom Aşkım Sevgim…”
