Yakın Doğu Üniversitesi Rektörlüğü bünyesinde Engelli Haklarını İzleme Komitesi (YDÜ EHİK) eksenli bir takip merkezi oluşumu planlanmıştı. Lütfedip bizi de çağırmışlardı; Tanışma, ziyaretler, seminerler ve toplantılar derken ilk bildirimizi yayımlamıştık. İlk takip konumuzsa “eğitim ve istihdam” oldu. Pandemi öncesi ağustos ayında ise geniş katılımlı bir “Devlet başarılı sporcuyu korur” anayasal haklı bir platform oluşturmayı kaleme almıştık. Arkasına da gönüller çerçevesinde defalarca kongreler, seminerler ve de çalıştaylar gerçekleştirdik. Hâl böyle olunca da özellikle Mustafa Kurt Hocamız, Altınay Kızlar ve diğer yönetim kurulu dostlar sayesinde konunun bir yerinden tutmaya çalıştık.
Neyse, Tekerlekli Sandalye Millî Takımımız onlarca yıldır gerek Türkiye’de, gerekse Avrupa’da (ki IWBF’nin organize ettiği liglerde) gururumuz oldular. Bazılarımız uzaktan, bazılarımız da salonda yanlarında ayakta alkışladık. Yıllar geçti bir kısmını da ada dışından ve Güney’den takip ettik. Örneğin Aliye Koyuncu’yu Nicosia Rollers’de, Emrullah Koyuncu’yu Limassol Festtos’ta, İbrahim Yavuz’u da gerek Fener’den, gerekse de Türkiye Millî Takımı’nda keyifle ve de gururla takip ettik. Bugünlerde de Orçun Kamalı bildik TC Millî Takımı ile finalden finale koşmakta gururla .
“Avrupa’ya giden bilir” demiyelim; Sadece Kıbrıs’ın kuzeyinden başka bir’ülkeye gitmek yeterli; Engellilerin ‘erişim, ulaşım ve de dolaşım özgürlüğünün’ yerlerde olduğunun veya yine yerlerde olduğunun ispatıdır bu geri kalmış ülke yapılanmamızda. Başka ülkelere gittiğinizde; “Çok şükür bizim memlekette bu kadar engelli yok” diyebilirisiniz. Aslında fazlasıyla var ama onları evlerine hapsettik el birliğiyle.
Her hükümet adayı siyasi partinin programında mutlaka engelli vatandaşlarımız için bir’madde vardır ama engelli dostlarımın o hükümetin başına gidip bir acı kahve içecek engelsiz bir çıkış platformu bulacak bir şansları bile yok.
Gani gani rahmetle engelli dostlara ilişkin dernek eski başkanı Mustafa Ağabey (Çelik) didindi durdu bu yolda; çok dirsek çürüttü, çok proje, çok pres ve de çok eylemde bulundu ama sonuçta hâlâ daha Mustafa Ağabey’i özlediğimiz gibi çağdaş bir’engelli kenti özlüyoruz.
Tüm değerli başkanlar geçmişten günümüze kadar olan süreçte çok para, zaman ve emek harcadı. Az mücadele etmedi Çelik, Kortay, Kamalı, Kotak, Topçu, Barışel, Kibrit, Altıntaş, Vudalı ve şimdilerde de Ahmet Akdeniz diğer tüm değerli yöneticiler. Hedef sürekli büyütüldü. Büyütülmeye de devam ediyor.
Son söz; Sporda da “EngelSİZ Manifestosu”nu hayata geçirmek lâzım zira hâlâ engelBİZ.
