DEVRİM DEMİR
Akçay köyünün ara sokaklarına ömrünü sığdıran 7 evlat 14 torun sahibi 90 yaşındaki Fatma Dören, ‘GÜZELYURT’ Gazetesine konuştu:
GÖRÜCÜ USÜLÜ EVLENDİ, GELİNLİK BİLE GİYMEDİ
Yaşamını 1974 yılından bu yana Akçay köyünde sürdüren 90 yaşındaki Fatma Dören, hayata karşı pozitifliği ve güler yüzü ile herkese örnek oluyor. 1933 yılında Pirohi (Gaziler) köyünde doğan ve 18 yaşında görücü usulü ile evlenerek hemen yandaki Bodamya’ya (Dereliköy) yerleşen Fatma nene yıllarca çobanlık yaptı, tarlalarda çalıştı. Annesini çok küçük yaşta kaybettiğini, ilkokul üçüncü sınıfa kadar okula devam ettiğini, daha sonra kardeşlerine bakıp ev işleri yaptığını anlatan Fatma nene, “Adımı bile yazamıyorum. Çok istedim ama okuma yazmayı öğrenemedim” dedi. Görücü usulü ile evlendirildiğini, gelinlik bile giymediğini anlatan Fatma Dören, “Davul her çaldığında çok ağlardım, düğünümde gelinlik giyemedim” dedi.
“1963’TE KÖYÜ TERK ETTİK”:
Doğup büyüdüğü topraklarda Kıbrıslı Rum ve Türklerin karma şekilde yaşadığını ve çok güzel yılları olduğunu söyleyen Dören, 1963 olaylarından etkilendiklerini ve bir gece yarısı köylerini terk etmek zorunda kaldıklarını anlattı. Bodamya’ya (Dereliköy) en yakın köy olan Lurucina (Akıncılar) köyüne kaçtıklarını ifade eden Fatma Dören, “Bizi tarlalardan kamyonlarla aldılar. Akıncılar köyüne sığındık ve 11 sene o köyde yaşadım çocuklarımı büyüttüm, bahçelerde çalıştım” şeklinde konuştu.
“BİR GÖZ ODADA 3 AİLE YAŞIYORDUK AMA HAYAT ÇOK GÜZELDİ”
Göçmenlik yıllarında şartların çok zor olduğuna da değinen Dören, o yıllarda eski hanaylı (iki katlı) bir evin odasında üç ailenin kaldığını, bir oda içinde hem uyuyup hem banyo yaptıklarını anlattı. Zor şartlar olmasına rağmen hayatın çok tatlı olduğunu söyleyen Fatma nene, 65 yaşında hayat arkadaşını kaybetti. Akçay köyünde evlatlarının ve torunlarının sevgisi ile hayata tutunarak ağır aksak ayakları ile “kendi işimi kendim görürüm” diyen Fatma Dören her şeyin başında sevgi ve saygının geldiğini söyledi.
