Sağlık Bakanı Ünal Üstel nüfusun yüzde 47’sinin aşılandığını duyurdu.
Peki hangi nüfusun?
Nüfusumuz kaç?
Bunu bilen var mı?
Yok.
Oldukça kalabalığız minvalinde bir belirsizlik söz konusu bu konuda.
Desek ki kayıtlı nüfus kabul edilen sayı olan 380 bini baz alalım. Fakat yine de hepimiz biliyoruz ki bir o kadar da kayıtlı olmayan bir nüfus var ülkemizde. Dolayısıyla Sayın Bakan’ın bu yüzdeliğe nasıl ulaştığı, hangi nüfus sayısı üzerinden bunu belirlediği konusu gerçekçi durmuyor.
Ve fakat biz 380 bin üzerinden konuyu ele alalım.
Ve nüfusu öyle kabul edip yüzde 47 oranına bakalım. Bu oran takdir edersiniz ki oldukça düşük bir oran. Belli ki aşı olmayı reddeden hatırı sayılır bir kesim var ve bu kesim bir türlü ikna olmuyor… Bu haliyle aşı olan diğer insanlar için de belli bir risk oluşturuyor.
Nitekim Temmuz ve Ağustos yaz ayları ve bu aylar hastalıkların en çok görülen mevsimleri olmamasına karşın vaka sayılarında ciddi artışlar yaşanmaktadır. Önümüz sonbahar kış.
Eylül itibariyle ilk ve orta dereceli okullar yüz yüze eğitime başlayacak.
Buna yüksek öğretim de dahil.
Adaya 40 bin civarı öğrenci gelmesi bekleniyor.
Mevsim itibariyle havalar soğuyacak, soğuk algınlığı vs. hastalıkların en çok görüldüğü dönemler gelecek.
Temmuz ve Ağustosun sıcağında bu kadar çok vaka ile karşılaşılırsa kış aylarında bunun ikiye hatta üçe katlanması ihtimali kuvvetle muhtemel.
Peki ne yapacağız?
Her şeyden önce herkes üzerine düşen sorumluluğu yerine getirecek.
Nedir o?
Kurallara harfiyen uyulacak. .
Maske, mesafe, hijyeni yaşam tarzının bir gereği olarak göreceğiz, kalabalık ortamlara girmek zorunda olmayanlar bu gibi yerlerden mümkün olduğunca uzak durmaya çalışacak, girmek zorunda kalanlar ise korunacak. Devlet denetim zafiyeti göstermeyecek. Denetimlerini hissedilir şekilde ciddi bir anlayışla sürdürecek..
Temaslı takibini ciddiyetle yapacak.
Pandemi bitmemiştir.
Bu konunun geçiştirilecek bir yanı da yoktur.
Biz eğer bu hassasiyeti göstermezsek ne okulları açık tutabiliriz, ne de ekonomik yaşamı sürdürülebilir bir noktaya taşıyabiliriz.
Üstelik yaklaşık 2 yıldır bu pandemi ile mücadele veriyoruz. Bu virüsten nasıl korunmamız gerektiği noktasında da hepimiz ciddi tecrübe kazandık. Bunun yanında “AŞI” gibi bir savunma gücüne sahibiz.
Şimdi bütün bunlar varken, göz göre göre kuralları ihmal ederek, pandemiyi yok sayarak yeniden başlangıç düzeyine inmek aklın alacağı bir şey değil!
O halde kendimiz için, ailemiz için, sevdiklerimiz için birbirimizi korumak gibi bir sorumluluğumuz vardır. Bunu nasıl yapacağız?
Kurallara uyacağız, aşımızı olacağız.
Bunun başka bir yolu yoktur..
Pandemiyi görmezden gelerek bu süreci atlatmamız mümkün değildir.
Yaklaşık 2 yıldır çocuklarımızı eğitimden kopardık. Bir nesil kaybetmekle karşı karşıya kaldık. Ekonomik yaşamın olumsuz etkileri ve kayıpları bugün dahi giderilemedi.
Onlarca iş yeri kapandı, onlarcası bugün dahi kepenk kapatmamak için mücadele veriyor.
Yüzlerce insan pandemi öncesi elde ettiği gelire asla ulaşamadı.
