Biz hayal satarken onlar politika yapıyor

Siyaset veya da  politika, devlet işlerini düzenleme ve yürütme sanatıyla ilgili özel görüş ya da anlayış biçimi olarak tanımlanır. Bunu daha da kısaltırsak özetle izlenen yol ve yöntem de diyebiliriz.

Dolayısıyla uluslararası ilişkilerde belirlenen politikaların  gerçekçi olması ve bunun somut dayanaklarla sunulması ikna edici olabilmesi açısından  çok büyük bir öneme haizdir..

Peki buradan ne anlıyoruz?

Her şeyden önce şunu görebiliyoruz ki herhangi bir konuda ulusal ya da değil, izlenen yolun realitelere dayandırılması politikanın en temel kuralıdır. Dolayısıyla yalanı dolanı, hayali, varsayımları politika diye sunmaya kalkarsanız size kimse itibar etmez.

Bugünlerde sanırım bunu en çok anlaması gerekenlerin izlediği tek taraflı ve gerçekçi olmayan politikalar ile sıkıntılı bir süreç yaşıyoruz.. Şöyle ki biz uluslararası toplumu ikna edecek politikalar geliştirmemiz gerekirken, ortaya atılan ve uluslararası hukukla örtüşmeyen tezlerle yalnızlaşıyoruz..

Şimdi her şeyden önce gerçekçi bir bakışla konuyu değerlendirmeye çalışalım.

Kıbrıs’ta yarım asırdır devam eden siyasi bir sorun var. Bu sorunun zaman içinde derinleşerek başka başka sorunları da yanında getirdiğini biliyoruz.. Dolayısıyla mevcut durumun bu şekilde devamını sağlamak Kıbrıs’ı istikrarsız, güvenli olmayan bir coğrafyaya dönüştürmektir ki son 50 yıldır da zaten bunun böyle olduğunu görüyoruz..

Malum Kıbrıs’ın Türk ve Rum Liderleri New York’ta..

Neden?

Kıbrıs’ta yeniden bir müzakere zemini var mı?

Yok mu?

Ona bakılacak.

Bilindiği üzere Kıbrıs Türk liderliği ile Kıbrıs Rum liderliği taban tabana zıt çözüm modeli ile orada bulunuyorlar.

Fakat bunun yanında herkesin bildiği bir gerçek şudur ki; Kıbrıs Rum heyeti New York’a tanınmış uluslararası tanınırlığı olan Kıbrıs Cumhuriyetini temsilen oradadır. Türk heyeti ise Türkiye’nin bir  alt otoritesi olarak New York’ta bulunmaktadır..

Zaten Ersin Tatar ile başlayan dönemde Sayın Tatar’ın yeni politika dediği tavrıyla “alt yönetim” algısı daha da bariz şekilde belirgin hale gelmiştir.

Doğru mu?

Doğru..

Haliyle Kıbrıs Cumhuriyeti heyeti doğrudan uluslararası ilişkiler yürütüyor New York’ta..

KKTC heyeti ise Türkiye’nin aracılık yaptığı ricacı olduğu çabaları ile sesini duyurmaya çalışsa da buna kimsenin itibar etmediğini görüyoruz.

Dolayısıyla burada zaten şartlar eşit değil.

Hal böyleyken bunların üstüne bir de kimsenin anlamadığı, destek vermediği uluslararası hukukla bağdaşmayan politikaları izlemeye çalışırsanız iyice yok hükmünde olursunuz..

Nitekim bugün izlenen fantezi ürünü siyaset bizi oralara götürüyor. Nitekim hepimiz biliyoruz ki ne yalanın ne de hayalin bir sınırı yoktur.

Ve biz New York’ta bunlarla zaman kaybederken bakın Rum heyeti uluslararası kurumlar üzerinden nasıl politika yapıyor.

Kıbrıslı Rum Lider Nikos Anastasiadis (Kıbrıs Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı) UNESCO heyeti ile yaptığı toplantıdan sonra ne diyor:

“Dünya çapında ve Kıbrıs Cumhuriyeti’nde kültürel mirasın korunması konusunda aynı vizyonu paylaşıyoruz. Kıbrıs’ın işgal altındaki bölgelerinde kültürel mirasımızın yok edilmesinden duyduğum derin endişe ve üzüntüyü dile getirdim.”

Yani?

Biz ısrarla hiçbir zaman olmayacağını bildiğimiz halde  Kıbrıs’ta 2 ayrı egemen devlet öngörüsü üzerinden fantezi geliştirirken, Rumlar “İşgal altındaki bölgede” tanımını uluslararası bir kurum üzerinden vurgulayarak dünya mirası olan tarihi yerlerin Kuzey Kıbrıs’ta harap edildiğini ve bu duruma çok üzüldüklerini belirtiyorlar.

Biz iki ayrı devlet kuralım derken ve bunu uluslararası alanda izah etmeye çalışırken, Rumlar kurulmak istenen ayrı devletin işgal altındaki topraklarda kurulmak istendiğini işaret ediyorlar ve bunu çok akıllıca kullanıyorlar..